Ben Öleyim
Aklımı fikrimi yitireceğim
Bir kere yüzüme bak
Ben öleyim
Kibriti elimle getireceğim
Döktüğün benzini yak
Ben öleyim
Dikenli tel ile sar dört yanımı
Çekinme
Acıma
Acıt canımı
Kirli bir su gibi akıt kanımı
Zehir ol içime ak
Ben öleyim
Al beni
Elimi gözümü bağla
Kızgın demirlerle yüzümü dağla
Satırı bileyle
Tüfeği yağla
Beynime bir kurşun çak
Ben öleyim
Bir kör testereyle bitir işimi
Mayınla bombayla dağıt döşümü
Yaşınca parçaya ayır leşimi
paslı çengellere tak
Ben öleyim
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hazana Düştüm
Aşk mevsimi geldi şu yer yüzüne
Ben yine bir gamlı hazana düştüm
El sever
Baş koyar yârin dizine
Ben sevdim
Bir kaynar kazana düştüm
Gözümü diktiğim yollardan gelip
Eğri hançeriyle bağrımı delip
Alnıma yazılan yazıyı silip
Kader çizgisini bozana düştüm
Sevmediği yalan
Sevdiği yalan
Perişan edecek bir beni bulan
Kaydımı sevdanın üstünden alan
Kara sancılara yazana düştüm
Bu türküyü bilemezdi dillerim
Böyle sazı çalamazdı ellerim
Zaten târumardı gönül tellerim
Ben yine bir bozuk düzene düştüm
Erdal ERCİN
Tehdit
Gönül duymuyorsun vah vahlarımı
Ah keşkelerimi
Eyvahlarımı
Sonra sen çekersin günahlarımı
Ağır vebalimi alırsın gönül
Bir gün can evinden bıkar giderim
Arkamı dönerim
Çıkar giderim
Kapıyı bacayı yıkar giderim
Ellerin koynunda kalırsın gönül
Aslında gerek yok kibrit çakmaya
Kıvılcım yetecek ateş yakmaya
Sen dünden hazırsın yoldan çıkmaya
Dilerim belanı bulursun gönül
Paslı mengeneye takarsın beni
Canın sıkıldıkça sıkarsın beni
Üç beş yıla kalmaz yıkarsın beni
Korkarım kâtilim olursun gönül
Erdal ERCİN
Vazgeçtim
Bir ara bu şehri terk edecektim
Vazgeçtim
Perişan olurum diye
Vazgeçtim
Yeni bir düzen kuramam
Ellerim koynumda kalırım diye
Gözlerin ateşti
Yaktın özümü
Kül olmadım
Duman ettin közümü
Senden başkasına yumdum gözümü
Gönlümün ahını alırım diye
Uğruna yâreni dostu terk ettim
Dönüp de bakmadım
Neler kaybettim
Rüzgârın estiği her yere gittim
Saçından bir kaç tel bulurum diye
Azrail kaç kere kıstırdı beni
Taş oldu bedenim
Çekildi kanı
Direndim
Vermedim bu sefil canı
Belki kollarında ölürüm diye
Erdal ERCİN
