Ben Öleyim
Aklımı fikrimi yitireceğim
Bir kere yüzüme bak
Ben öleyim
Kibriti elimle getireceğim
Döktüğün benzini yak
Ben öleyim
Dikenli tel ile sar dört yanımı
Çekinme
Acıma
Acıt canımı
Kirli bir su gibi akıt kanımı
Zehir ol içime ak
Ben öleyim
Al beni
Elimi gözümü bağla
Kızgın demirlerle yüzümü dağla
Satırı bileyle
Tüfeği yağla
Beynime bir kurşun çak
Ben öleyim
Bir kör testereyle bitir işimi
Mayınla bombayla dağıt döşümü
Yaşınca parçaya ayır leşimi
paslı çengellere tak
Ben öleyim
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey Şiir
Ey şiir bükme boynunu
Kanımla sulayım seni
Zalime açma koynunu
Koynuma alayım seni
Saçlarına takılayım
Büklüm büklüm büküleyim
Gerdanına döküleyim
Sevdaya salayım seni
Şu dağların maralı ol
Kırk yerinden yaralı ol
Böyle bahtı karalı ol
Bahtiyar kılayım seni
Oy yanayım
Oyy yanayım
Yedi renge boyanayım
Bir kâbustan uyanayım
Yanımda bulayım seni
Çiçekli dallara benze
Kavuşan yollara benze
Sevdalı kollara benze
Boynuma dolayım seni
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Gözlerin
Öyle kılıç gibi yüzüme bakma
Beni kandan beter tutar gözlerin
Ben zaten deliyim
Başımı yakma
Sol göğsün altında atar gözlerin
Her gün şafak şafak karşıma çıkar
Beynimi kaynatır
Tenimi yakar
Beni gölge gibi peşine takar
Kızıl guruplarda batar gözlerin
Sancı olur
Yüreğime saplanır
Soluk olur
Yutarcamda toplanır
Zehir olur
Tüm bedenim kaplanır
Ölüm alır ölüm satar gözlerin
Erdal ERCİN
Sen Misin
Sen misin
Uçurum gibi gözlerine vurulduğum
Sen misin
Sen misin
Kaşları çatık
Yüz çeviren
Kırıldığım
Sen misin
Sen misin
Uzak memleketlere benzeyen
Yorulduğum
Sen misin
Sen misin
Saçlarında seller gibi coştuğum
Gülüşünde durulduğum
Sen misin
Sen misin ellerimi tutan
Bu kollar benim kollarım mı
Sarıldığım sen misin
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
