Sen Yoksun
Nidan dört bir yandan yankılanıyor
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sıcak nefesin ensemi okşuyor
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Gölgeni hep önümde görüyorum
Beraber yürüyoruz biliyorum
Yüzünü görmek için duruyorum
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Gece başucumda beliren sendin
Yorganı üzerime örten sendin
Soba yansın diye üfleyen sendin
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sessizce, ninnilerini dinledim
Her sözünü yüreğime işledim
Gözyaşımı gözlerinde gizledim
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sanma ki içip akşamdan kalmışım
Sadece biraz geçmişe dalmışım
Saçlarımdan öpünce uyanmışım
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Bu ayak sesleri senin bilirim
Bu yayılan burcu senin eminim
Geldin diye öylesine sevindim
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sensiz bir dünyayı havsalam almaz
Sensiz bir yaşamın anlamı kalmaz
Sırtımı sıvazlamazsan can onmaz
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Rehberim olmazsan yolda kalırım
Müdafim olmazsan darda kalırım
Mihmandar olmazsan peyda kalırım
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
İçimi ısıtan masum gülüşün
Yanında ışığı soluk güneşin
Cihanda ahrette bulunmaz eşin
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sinan ENÇ
Sinan ENÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Elveda
Ciğerim yanıyor, bağrım daralıyor
Son durağa az kaldı, elveda sevdiğim
Tutmuyor dizlerim, titriyor elim
Son durağa az kaldı, elveda sevdiğim
Aklaştı saçlarım, karardı dişlerim
Tükendi umutlarım, bitti düşlerim
Hep yarın yarın dedim, kaldı işlerim
Son durağa az kaldı, elveda sevdiğim
Güllerde kokun, güneşte cemalin yok
Ardından koşmaya artık mecalim yok
Bu derde bir deva bulacak alim yok
Son durağa az kaldı, elveda sevdiğim
Yok seni sevmekten başka vebalim
Ama sevmekten gayri de yok amelim
Aşk günahsa tövbeye dönmüyor dilim
Son durağa az kaldı elveda sevdiğim
sinan enç
Sinan ENÇ
Yarim
Kanayan parmak değil ki sarayım
İçteki yarayı saramam yârim
Sensiz harabat olmuş bu sarayım
Demsiz, ayık kafa duramam yârim
Soluduğum hardal gazına emsal
Yanıyor ciğerim gözlerim bir hal
Mutluluk dilde eğreti bir masal
Söylence beni avutamaz yârim
Çıktığımız yüce dağlar aynı dağ
Gezdiğimiz gani bağlar aynı bağ
Gülüştüğümüz dostların hepsi sağ
Sensiz bir mefhumu kalmadı yârim
Pırıltısı söndü gözlerim âmâ
Kuzguni darıdünya, umman, sema
Bir intizar bir siluet var ama
O da biterse ölürüm yârim
Boşlukta rotasız meçhule giden
Girmiş burgaca harrangürra dönen
İrtifa kaybetmiş yokluğa düşen
Kırıma uğramış gibiyim yârim
Dilim var döşümdekini dökecek
Hemdertlerim var derdimi bölecek
Hem benim için gözyaşı dökecek
Beyhude, aklından çıkmışsam yârim
Gözümün önünden süzülüp gezme
Kaşlarını çatıp, dudağın büzme
Gücenmiş gönlümü daha da ezme
Ben sırtımdan vurulmuşum yârim
Sinan ENÇ
Sinan ENÇ
Senden Sonra
Bir kere güldüğümü gören varsa
Bir şahit getir bana utanayım
Senden gayrisini gördüğüm varsa
O bakan gözlerimi çıkarayım
sinan enç
Sinan ENÇ
