Kısa Şiirler-2
Yakamoz
Karanlıkta parlar gözlerin.
Ay ışığını içmiş gibi...
Dalgalar şahit.
Gemiler, yakamoza demirli.
Sevda yüreğe...
Kısa şiir
Gün batımı ile,
Denize düşen, altın ışıklar, sarartıyor mavileri...
Nerdesin, kimbilir? Kim sever, yürekten iyileri?
Aşk Teorisi
Geçiriyor yüreğim, bir evrim.
Ah!,döndü bak yine, aşktan nevrim.
Size nasıl söylesem, bilmem ki?
Gözleri sevda, gülüşü devrim.
Aşka Kalkışma
Benim yüreğimde başladı, bak bir kalkışma.
Bence sen bunu, samimi olarak alkışla.
Karşılıksız sevgiler, hep platonik olurmuş.
Bir aşk, başlamaz mı ki?Sıcacık bir bakışla.
Şiir
Uzaklık ölçüsü, birimi mi?
Bir yürek uçuşu, mesafesi.
Yitik Sevdalar
Yürek bir mezarmış, bak, içinde, durur aşklar.
Ürkek bir nazarmış, saf biçimde, vurur yaşlar.
İnsanın, medcezir zamanı, hep gurur başlar.
Geçmişe dalar, bir anda, savrulur bakışlar.
Aşka Yürekli
Sevgiyi, ilmik ilmik, bütün yüreğimde ördüm.
Biriktirdim anıları, hafizamda, sürekli.
Yaşama dair, ne güzellik varsa, sende gördüm.
Görmedim, aşka dair, senin gibi, bir yürekli.
Merhaba
Gecenin, çözülen düğümüne.
Ardımda bıraktığım, dünüme.
Sabahın, gelen yeni gününe.
En içten bir Merhaba!
Buluşalım Seninle
Buluşalım seninle, sıcak bir çayın deminde.
Yada belki, beraber ettiğimiz, bir yeminde.
Aşkla bakan gözlerimizin, duygusal neminde.
Buluşalım seninle, yanan sevda ateşinde.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Bir Köy Öğretmeniyim
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Öğretirim, yavaş yavaş.
Ancak ben, pek azimliyim.
Cahalete, açtım savaş.
Ben, kara tahta başında.
Henüz, yirmi beş yaşında.
Öğrencilerim, umutlu.
Renk renk, çiçekler karşımda.
Masmavi, önlükleriyle.
Beyaz, yakalıklarıyla
Parlayan, o gözleriyle.
Öğrenmeye açıktılar.
Yazdım tahtaya, bembeyaz.
Demedim, soğuk ve ayaz.
Sobayı yaktım, soğukta.
Öğrettim her, bahar ve yaz.
Öğrenciler fakir, yoksul.
Hepsi bir umut, gelecek.
Ders dinlendi, usul usul.
Hepsi, meslek edinecek.
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Ben aydınlığım, ışığım
Ülkenin, geleceğiyim.
Mesleğime hep aşığım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Şiir Gibi Kadın
Şiir yazan kadın, ne kadar da naif.
Kalbi ve hisleri, ne kadar da zarif.
Her kadın, iyi bir, şair dir aslında.
Onu okuyan bir erkek, olur arif.
Saçları, gözleri, gülüşü, şiirdir.
Yürüyüşü, yüzü, endamı, nakıştır.
Onu ikna eden, samimi bakıştır.
Kadının her hali, tutkulu bir aşktır.
Kadın, yazılması, zor bir şiirdir.
Onu yazacak, anlayışlı şairdir.
Kadın içten, yürekten, severse seni.
Yazarsın, hayatının tek şiirini.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Nazlı Yarim
Yaz geldi, güneş çıktı, çiçekler açtı.
Kış geldi, kar yağdı, beyazlar saçtı.
Bahar geldi, tabiat dirildi çoştu.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Mevsim geçti, kuşlar göçtü gitti
İçimdeki bahar, kışa döndü bitti
Kuzular koyun oldu, gelişti gitti
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Hasret içimde tutuştu yandı.
Bu acıya bir tek, seven dayandı.
İçimdeki renkler, soldu sarardı.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Gel sende artık, renklensin gönlüm.
Artık senle, nihayet bulsun ömrüm.
Seven bir bakışla, kapansın gözüm.
Dön gel artık sende nazlı yarim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
