Kál dilimle,
Hâl dilimle,
Sen’i andım,
Ben ilimle.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Kuş diliyle,
Gül diliyle,
Sen’i andım,
Rabbim diye.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Gecenin sessizliğinde,
Seherler Sen dediğinde,
Sen’i andım,
Vedûd diye.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Susma öyle,
Konuş gölgem!
Gölge sen misin,
Yoksa ben mi?
Susma öyle,
Konuş gölgem!
Sen mi sahte,
Yoksa ben mi?
Susma öyle,
Konuş gölgem!
Sen mi kalpsiz,
Yoksa ben mi?
Susma öyle,
Konuş gölgem!
Sen mi körsün,
Yoksa ben mi?
Susma öyle,
Konuş gölgem!
Sen mi sağır,
Yoksa ben mi?
Susma öyle,
Konuş gölgem!
Hakkı örten sen misin,
Yoksa ben mi?
Susma öyle,
Konuş gölgem!
Gölge sen misin,
Yoksa ben mi?
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Gök yarılır,
Yer açılır,
İçindekiler saçılır;
Arz dümdüz işte bak!
Rabbe boyun eğilir,
İnsan hesaba çekilir.
Kitaplar dağıtılır;
Kimi sağından alır,
Hesap ona kolaydır.
Kiminin solunda kalır,
Hesap ona zorlaşır;
Bu en büyük olaydır.
İstese de yok olmaz,
Geriye dönüş olmaz.
Salihler nimet içinde,
Mücrimler ateş dibinde.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Aşk, delilik...
Aşk, velilik...
Bil, bir bilinmezlik.
Aşk, menekşe...
Aşk, gerekçe...
Sökülmeyen tek kelepçe.
Aşk; gül demek,
Bülbül demek,
Bülbüldeki vefâ demek.
Aşk; can demek,
Cânân demek,
Canından geçmek demek.
Aşk, er demek,
Eren demek,
Huşûya ermek demek.
Aşk, “Bir” demek,
Secde demek,
Kendinden geçmek demek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN