Aysun Demirci Sizi antolojide okudum. Oradaki şiirler çok çok farklı.
Seni Sevmeliyim
Seni sevmeliyim bu gecenin hatırına
Önce seyretmeli sonra yaklaşmalıyım
Özlemeliyim tüm aşıkların hatırına
Önce sarılmalı sonra af dilemeliyim.
İnsafsızca terk edenlerin inadına
Seni sabahlara kadar beklemeliyim
Anılarımı hatırlayıp çok ağlayarak
Sonra hüzünlenip düşünmeliyim.
Arzulamalıyım seni delice ve yalansız
Daha sonra ikramda bulunmalıyım
Gönlümdekileri sana söyleyerek
Vefalı duygularımı sunmalıyım.
Sarmaşık gülleri gibi seni sarmalıyım
Sonra biraz öpüp çok koklamalıyım
Seni sevdiğimi son defa söyleyerek
Arkama bakmadan ayrılmalıyım...
Yahya PAMUK Şiirleri
İçerikle ilgili 26 yorum yazılmış.
Benzer Yahya PAMUK Şiirleri:
Uzun Kısa asla ayırt edilmez
Yaşlı Gençle sevgiler biçilmez
Güzel Çirkin hiçbir zaman aranmaz
Gerçek olan sevgiler yargılanmaz
Şişman Zayıf olsun sevgi
Siyah Beyaz olsun yarim
Kumral sarışın asla fark etmez
Gerçek olan sevgileri kimse bilmez.
Sosyete Türbanlı veya Eşarplı
Mini etek Pantolon veya Çarşaflı
Sonuçta hepsi güzel gönül
Olur başa hep eşsiz bir ömür
Kadın duygu, sevgi, aşktır.
Her sözü sonuçta bir aştır.
Sitemi gönül, gülüşü rahat
O her zaman olur bir hayat
Köylüsü Şehirlisi Yabancısı
Müslüman’ı Musevi’si Hristiyan’ı
Aynı gönül’ün güzel duyguları
Her zaman onlar erkeğin tek arzuları
Ortahallisi zengini fakirleri
Hep aynı ağacın tek meyveleri
İnsanlığın en güzel ve cesur olanı
Şimdi onları sevmenin tam zamanı
Onlar asla ayırt edilmez
Ama gönlü güzelden de vazgeçilmez
Güzel olsa kendine,
Huysuzu, da asla beğenilmez...
Yahya PAMUK
Nisan ayının bir gecesinde
Ben hüzünleri yaşıyorum
Tanışmamızın yıldönümünde
Yine seni sokaklarda arıyorum.
Hiç yağmurları sevmezdim
Senin için yürüyerek direndim
Anılarımızın hatırına
Seni hep ıslanarak bekledim.
Oysa yağmurları sevebilirdim
Kapı ve pencerem olmasaydı
Fırtınaları dahi sevebilirdim
Sıcak bir evim olmasaydı.
Sensiz karları da sevebilirdim
Yakacak odunum olmasaydı
Ayazları kendime seçebilirdim
Sen gönlümde olmasaydın...
Yahya PAMUK
Hatırlar mısın anne ?
Çocukken hep kaybolurdum,
Saatlerce gözlerini alırdım senden,
Sokak aralarına düşerdi dudakların,
Bakışların kaplan kirpiği kadar keskin,
Nefesin kopardı yüreğinden.
Aslında kayıplarım sevecen bir yürekteydi,
Bir oynar bir kızardım ellerime.
Hele babamın bakışlarına takılınca,
Nasılda bahar ellerinle okşardın saçlarımı
Korkudan ağlamazdım bile anne!
Büyüdüm, gönlümdeki viranelerle,
Ertesinde ,işe girdim sevinçle
Ardından sizden arta kalan bir ekonomi,
İhanet yüzlerle hiç karşılaşmadan,
Aşksız büyümelerle yüreksiz tek ele daldım
Aşkı ,hiç bilmezdim anne
Hep gülümserdim mazlum aşıklara,
Hayatımı sizler düzenleyip ,yıldızlara sunarken
Mevsim sanırdım ,aşıkların gidişatını
Meğer aşk ölümlerin başlangıcıymış anne !
Anne ,nasıl tanırım sevdayı
Senin dışında hiç kadın sevmedim ki ben,
On altı yaşımda tutuklandım ben,
Birde baktım ki parmaklarımda Pranga,
Bilemedim anne,
Çocukluğumdan kalan tek anım bile yok !
Meğer, aşk pusudaymış anne !
Ömrümün orta yerinden kemirdi,
Kör etti gizli sevdaların sessizliğinde,
Şimdi firardayım geçmişimle
Sevmek anlaşılmaz be anne !
Anne, neden sen hiç bana küsmedin?
Seni de çok üzdüm yıllarca,
Çaldığım saatlerini babama hiç aktarmadın
Neden bu kadın senin gibi sevmez anne?
Neden senin okşadığın saçlarıma kırlar düşürdü ki?
Yoksa dudaklarıyla mı bana gülümsedi anne!
Aslında ben aşkı bilemedim,
Günahkar benim be anne.
Dilimden cehennem ateşleri döküldü,
Titrek sözlerle kuruttum gül bahçelerimi.
Meğer aşk dizlerimi kırdı anne!
Anne O’nu da senin gibi sevdim,
Çocukluğumda Sen,
Geleceğime O'nu aldım senden habersiz,
Demek ikinizi de çok sevmişim.
Meğer ikinizi de çok üzmüşüm.
Bu aralar hiç bir şeyi sevmiyorum.
Dostlarımı yaprak niyetine savurdum.
Etrafımda kalan üş beş kök.
Ben kaçtıkça kovalanan,
Döndükçe bakınmadan sarıldılar anne !
Anne, her bakışa umutlar vermedim ki ,
Namert sözüyle her yüzüme güleni de sevmedim,
Bir kurşun niyetine döküldüm baş aşağı,
Şehrimin mazlumluğu gibi sevdim.
Adam akıllı sevdim anne!
Anne ,kanım ölüm kokuyor
Beynimi fesat şeytanlar kurcaladı.
Zehirledim damarlarımı yırtarcasına,
Dilim leş koktu yıkanmamış sözcüklerle.
Kirlettim kendimi anne!
Anne neden uykularımda hep O?
Gündüzlerime damgalar vururken,
Neden hep rüyalarımı da alır?
Yoksa onunda mı gözlerini aldım.
Beni anlasana anne!
İşte aynadaki yüzüm bu anne!
Rüyalarımda bile ihanet sancısı ,
Kaderim şehrimin kaderi gibi
Kaderim doğunun talihi gibi,
Sakın ola ki kınama beni anne!
Anne, eğer bir çığlıkla ölürsem
Beddualı olduğumu unutma.
Gidişim seni üzmelerim olsun,
Gidişim kayboluşlarım olsun,
Sakın bu defada gözlerini benimle yollama.
Gidişim sevenime gülüşüm olsun anne!
Hani bilirsin kadınları,
Sen anne Sen!
Eğer kefenimi ellersen,
Tek bir gözyaşı istemem senden,
Çünkü sende kadınsın anne,
Beni öldüreni lanetleme.
Sadece babama gülümseme anne !
Yahya PAMUK