hasretler özlenenin değerini öğretir,
sonra ne türküler avutur insani,
nede deniz,
nede yanan tütün kokusu...
sevmek özlemektir,
fedakarlık dersin ve susarsın
Turan ERGÜL
seni sana yazdım sevgilim,
yüreğimin mavi derinliklerine koydum ismini,
hatıralarını işledim bir bir,
içtiğim su gibi,yediğim ekmek gibi kutsal bildim
sevgini,
sana tertemiz duygularımı verdim,
çünkü seni yüreğime yazdım birtanem,
çünkü seni benliğime işledim birtanem,
yeşil gözlerindeki hüzünlü gözyaşlara ağladım,
ıslak dudaklarındaki bir tutam sevgiye haykırdım,
bastığın her yeri tertemiz bir anı bildim,
sakladığın herşeyi de hatıra yazdım,
çünkü seni yüreğime yazdım
yazmalıydım,
en güzel şiirlere seni anlatmalıydım,
masum yüzünü işlemeleydim,
sıcak yüreğinden dizeler oluşturmalıydım,
buraya en güzel sözcükleri yerleştirmeliydim,
seni sen yapmalıydım,
seni yüreğime işlemeliydim YAAR,
Turan ERGÜL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
hasretler özlenenin değerini öğretir,
sonra ne türküler avutur insani,
nede deniz,
nede yanan tütün kokusu...
sevmek özlemektir,
fedakarlık dersin ve susarsın
Turan ERGÜL
Hissediyorum Seni Ta Benliğimin İçinden
sisli bir havanın soğuk hüznü,
çırpınan iki çift yüreğin sıcacık sevinçleri,
bir aşkın asfaltı yakan derin sıcaklığı gibi,
hissediyorum seni ta benliğimin içinden,
Bulutlarda görkemli bir mavilik,
şafakla birlikte seni saran derin bir kızıllık,
ve uçan bir yavru kuşu görsem,
hissediyorum seni yar,
ta benliğimin içinden
Turan ERGÜL
O Islak saçları sanki rüzgarda raks ediyordu....
telleri buram buram mis kokuyor türkü tadında derin bir özlem çekiyordu.....
oysa ıslak dudakları sevgi kokuyordu,sevgiye aç yüzü hüzün doluydu....
bazı sözcükleri yutuyor bazı sözcükleri ise acı ve hüznün getirdiği keder ile haykırıyordu,çÜnkü yaşam doluydu....
o hüznün diyarlarında doğmuştu,düşlerini arıyordu hayalerine ulaşmak için.......
o nun adı yalnızlıktı,tek başına oturur,tek başına kalkar,tek başına düşünürdü...
bazende hayaler kurardı..
kendini mis kokulu bahçelerde zannederdi...
sevgiyi bulurdu o kısa süreli düşlerde bile....
mutlu oluyordu sonradan düşlerinin farkına varıp hüzünlü yaşama dönüyordu....
O nun adı yalnızlıktı kendisi ile birlikte hayaleri yıkılan bir kentin düşlerini kuruyordu......
Hüzünlü yüzünde o sıcacık tebesüm hiç eksik olmuyordu,düşlerini kurarken bile.....
bazen mistik bir yerde oturur,acı bir kahve içerdi,içerkende mavi gözlerinde damlacıklar akar,
farkına varmadan acı ile yoğrulmuş kahvenin içine karışır,derin bir anlam oluşurdu...
onun adı yalnızlıktı yaşamı ve insanları seviyordu,umutların bitiği yerde umutları arıyordu.....
onun adı yalnızlıktı dört tarafı surlarla çevrili kaderine teslim olmak istemiyordu....
yenilgiyi kabul etmezdi,bir gün kurduğu o düşlere ulaşacağını biliyordu........
Turan ERGÜL