Senin İçin Ölemem Sevgili
Senin için, ölemem sevgili...
Yaşarım, doya doya.
Hissedebilmek için, seni...
Damarlarıma, iliklerime kadar...
Senin için, ölemem, sevgili...
Yaşarım, aksine, biz olmak için...
Hiçliğin çukuruna, gömmemek için bizi.
Yok oluşun girdabında,
varoluşsal felsefedir aşk...
Senin için ölmem, ölemem sevgili...
Varlığınla, yok olamam.
Benden bunu isteme, sevgili...
Aşkı, yaşarken, kutsallığına inanırım.
Ölüm, bir sondur her zaman...
Oysa biz, yaşıyoruz...
Ve yaşıyorken,
Kırlarda uzanalım...
Hissedelim, engin mavilikleri...
Duyalım, kuş cıvıltılarını...
İçimizi ısıtan,
Güneşe değsin tenimiz...
Yaşayalım, sonsuz bir sevgiyi...
Ölmek için, çok erken sevgili...
Yaşamak için ise, çok mu geç?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dilsiz Kullar
Mevla der ki, dilsiz kullarım
Hayvanları sakın incitme.
Onlara bakanı kutlarım.
Pes edip te, hemen gitme.
Bıraksan, bir kap su ve mama.
İnan, minnet duyarlar sana.
Değer ver, yaratılan cana.
Hep şükret, seni yaradana.
Hayvan deyip te geçme sakın.
Onların duyan, hisleri var.
Mümkünse bir hayvan bakın.
Tanrının, memnuniyeti var.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İstanbul'u Şiirde Resmetmek
Oturuyorum sahilde, izliyorum boğazı.
Ey aşkı İstanbul!, ömrünce çekerim, bu nazı.
Eşsiz bir tablo izliyorum, bak burada sanki.
Bu şehrin, kışlarından, daha güzel olur yazı.
Bir ressam tualini, sanki maviye boyamış.
Vapurları, gemileri, nakış nakış oyalamış.
Orda var Kadıköy, Üsküdar sahili, Kalamış.
Ressam bu resimde, ifadeyi, bak yakalamış.
Kız kulesi, Galata kulesi, tüm kuleler var.
Sahildeki, bütün eski köşkler ve yalılar var.
Osmanlı'dan gelen, nefis, tarihi saraylar var.
Atalardan bize yadigar kalan, hisarlar var.
Bu şehri anlatmak için, derin yaşamak gerek.
Derin yaşamak ki; hem öyle, içten, çok severek.
Anlaşılmaz bu şehir, asla onu terk ederek.
İstanbul aşkı için, gerçek seven, yürek gerek.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşkın Gerçeği
Bana, sıcak ve kavurucu hasretini değil,
Bahar yağmurlarını gönder, sevgilim.
Islansın, çatlamış ve kurumuş yüreğim.
Dallarıma yürüsün, can suyum.
Çiçeklerime, hayat versin.
Yeşersin, yapraklarım.
Bana, öfkenin, kasvetini değil,
Aşkın, o şehvetini, gönder meleğim.
Biz olalım birlikte, tek olalım.
Aşk, kıskansın bizi.
Örnek olalım, acemi aşıklara.
Bana, terkedilişin, ızdırabını değil,
Yeni başlangıçların, umudunu ver.
Ver ki; sürekli sana, yeniden başlayım.
Her gün, sana yeniden aşık olayım.
Hiç bitmesin sevgim.
Bana sevginin, en saf halini ver.
Berrak bir su gibi, yıkanalım onunla.
Arınalım, tüm kirlerden, günahlardan.
Tertemiz bir aşkın, büyüsünü yaşayalım.
Bana, gerçeği göster, sevgilim.
Aşkın gerçeğini.
Tek gerçeğimi...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL