Eğitim Sitesi

Senin Yüzünden... Şiiri

Senin Yüzünden...

Çok acı çektim senin yüzünden
Halimi bilip de soran olmadı
Çırpınıp durdum hayat yolunda
Huzurum kalmadı senin yüzünden

Vefalı sandım sözüne kandım
Cehennemi yaşattın öyle ki yandım
Şeytanmışsın ben insan sandım
Şeytanı tanıdım senin yüzünden

Kalmamış sende dirhem merhamet
Etme bari emanete ihanet
Olsun sana sonsuz lanet
Ölmeden öldüm senin yüzünden...

Kederli Şair Mehmet 23

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Bir Gece Vakti

Gözlerimde sürgün veren düşlere 
Yüreğimin sessiz çığlıklarını sakladım 
Bütün cümlelerim pervasızca işgal etti geceyi 
Sonsuzluğun derinliğinde 

Gökleri elime alıp içimi açtım böyle başladı 
Göğün şahitliği yakılan ateşe 
Kanatsız bir melek böyle doğdu gecenin rahminden 
Böyle heceledi iki kelime vuslat vakitlerini 

Penceredeki ayın şavkı avaz avaz direndi hasrete 
Lal oldu şiir kırmızı dudaklı hecelerimde. 
Düşlerimde karanlığı yırtan şiir var 
Dudaklarımda ise alabora olmuş mısralar 

Derin suskunluğum kaybolup gidiyor satır aralarımda 
Apansız tutuşuyor  tutsak kelimelerim dilimin ucunda 
Ben inandığım gökyüzünü içimdeki hüzünle
kucaklıyorum tenimdeki kuraklık hep gelecek olanı
Yağmurlarla hayal ediyor Aşk ıslanıyor damarlarımda

İsimsiz

Giderim

Doğduğum ve duyduğum yer vatansa

Zamanım mekânım ile harmansa

Bahar ile ulaşmak için Hızır İlyas a

Bu obanın son kervanını çeker giderim



Kara yel yollarıma set kurarsa

Samyeli sensiz yol alırsa

Göz bulutumun yağmuru kurursa

Gönlümün son fırtınasıyla eser giderim



Sel kökü topraktan alırsa

Yaprağı acı poyraz vurursa

Gül güneşten ayrı kalırsa

Dalımdaki son çiçekle kurur giderim



Ağustos ayında dağıma kar yağarsa

Damarımda kan misali şelalem donarsa

Buzlar altında kardelenim solarsa

Zamanımın son cemresinde erir giderim



Bu can bu bedene yük olursa

Ruhuma dünya dar kalırsa

Ahiret garında bekleyen ecelim olursa

Ömrümün son vagonuna biner giderim

İsimsiz

Sahte Gülücük

Ayrılık çanları çalıyor dünyamda

Yine umutsuz çırpınışlar

Yalnızlık içinde yozlaşan binlerce ümitler

Bir o kadar da esaret altında kalan düşlerim

Hergün ayrı bir sefere çıkıyor

İçimdeki beni yöneten 'ben'

Artık olanlardan bıkarak biçare arıyor

Bir yandan mest olmuşçasına dolaşan insanlar

Bir yandan herşeyin mesulünü üstüne alan

küçük insanların büyük işleri

Aynı çatı altında yaşayan

Binlerce insanın değişik yaşamları

Herkesin mücadelesi farlı şekilde

Bazıları canlarıyla

Bazıları rahatlık ve sefa içinde

Bazıları ise yaşamdaki sıcak ve temiz gülümsemeyle

Tebessüm edercesine...

Varolan saf ve berrak gülümseyiş

Basit ve sahte bir duruma bürünüyor

Herşey sahte oldu

Zaman geçmeyen,devran dönmeyen şu dünyada

İnsanlar,sevinçler,mutluluklar ve gülücükler

Eğer gülücükler bile sahta olduysa

İnsanlar ne kadar doğru acaba?

Ne kadarı daha yüze karşı masum gülücük

rolünü oynayıp,

Arkaya karşı kin kusacak?

İnsanlar sahte...

Feryad-ı fgan etsen ne çare?

Bu böyle sürmüş diye böyle gitmemeli

Ne yapmalı biçare?




İsimsiz

Senin Yüzünden... Şiiri