Sensin Öğretmenim Şiiri

23 Nisan Ve Çocuk

Bugün bayram çocuklar, giy rengârenk elbise
İşte bugün kavuştuk, Ankara’da Meclis’e
Tut Edirne’den Kars’a, tut Sinop’tan Kilis’e
Selam olsun coşkuyu, yaşayan kim var ise

Bayrakla ve balonla, tüm sokaklar şenlesin
Vatanını sevenler, bu duyguyu benlensin
Bugün bayramdır size, tüm çocuklar eğlensin
Büyük küçük demeden, bu coşkuya eklensin

Üç kıtada şanımız, Fatih Yavuz Kanuni’den
Beslenir ruhlarımız, Veysel Yunus Mahsuni’den
Emanettir bu toprak, nice şehit gaziden
Feyiz alıp gururlan, geçmişinle maziden

Soracaksan bugünü, anlamı nedir diye
Araştır öğren çocuk, açık ol hep yeniye
Bugündür Atamızdan, çocuklara hediye
Yürü durmadan çocuk, Daima ileriye

Yıl bin dokuz yüz yirmi, günlerden nisan yirmi üç
Bazı zamanlar vardır, zahmetli, zorlu ve güç
Yarınlar sizin olsun, almasın kimse ödünç
Atatürk’ün izinde, hem gururlan hem övünç

Ramazan YILDIZ

Sensin Öğretmenim

Baharda gül misali çiçekler açan
Gülüşüyle dünyaya hep neşe saçan
İyiliğe doğruluğa kanatlanıp uçan
Meleğimsin öğretmenim

Hayat ile benim aramda ki kablomsun
Çizdiğim resmim hayalim tablomsun
İstediğim neyse işte tam da o sun
Mesleğimsin öğretmenim

Hep hafızamda kalacak hatıran
Sözleriyle barışı sevgiyi çağıran
İyiyi kötüyü doğruyu yanlışı ayıran
Eleğimsin öğretmenim

Dilimsin düşüncemsin fikrimsin
İlk okuduğum o şiirim zikrimsin
Zihnimde ki en güzel yerimsin
Belleğimsin öğretmenim

Sen gülmezsen gözlerim hiç gülmez
Yeşerttiğin güllerin solmaz dökülmez
Hayat ile mücadelemde bükülmez
Bileğimsin öğretmenim

Kalemimi ilk tuttuğum elimsin
Geleceğim umudum hayalimsin
Söylenecek neler var unuttuğum
Elimle sıkıca bırakmadan tuttuğum
Dileğimsin öğretmenim

RAMAZAN YILDIZ

Ramazan YILDIZ

Aşık Veysel’e

Dost dost diye diye, arayıp durdun
Sivas elleriydi, doğduğun yurdun
Uzun ince yola, ömrünü yordun
Sadık olan yârin, toprağı buldun

Gönüldü sızlayan, gözdü ağlayan
Görmeyen gözünden, sözdü çağlayan
Seni bu dünyaya, sazdı bağlayan
Karanlık içinde, sabahı buldun

Gönlün muradına, yalana kandın
Gerçek olan aşkı, insana sandın
Köz olup toprağa, hicrana yandın
Yalanlar içinde, essahı buldun

Ömrünün baharı, çiçekler açtı
Gözün perdesine, sazın ilaçtı
Sevdiğin insanlar, ansızın kaçtı
İnsanlar içinde, eyvahı buldun

Âşık bir Veysel’din, garip bülbüldün
Gâh oldu ağlattın, gahı güldürdün
Sevdiğin toprağa, sen de gömüldün
Hakkın divanında, dergâhı buldun

Kul Ramazan der ki, mesele yazı
Kulun hükmü ne ki, kadere razı
Toprak berekettir, emekle kazı
Toprağa su gerek, Veysel'e sazı
Aşkın diyarında, bergahı buldun

Ramazan YILDIZ