Odamın içinde
Güneş hüzmeleri
Mayısın,
Sabahları sarı,
Akşamları,
Turuncu tülden.
Savrulan
Hüznü gibi
Sonbaharın;
Bu ara
Evdeyim,
Sevdiklerimden ayrı,
Oysa en güzel
Ayıydı
İlk baharın.
ZEKİ UÇAR
ANKARA
Zeki UÇAR
Sensizlik
Sensizlik,
Yangınlar gibi büyür
Yüreğimde, her akşam.
Karlı bir kış gecesinde,
Masallara kurulur zaman,
Bizim olmadığımız,
Karanlık ve ıssız,
Gözlerin büyürdü;
Dilin susardı gecede,
Yüreğin konuşurdu,
Nasıl da mutluluğa
Dönüşürdü keder,
Göz yaşlarındaki sevinçle,
Masalımız bitti artık,
Ne yarınında bulunuyoruz
Zamanın,
Ne dün kabul eder bizi,
Masaldaki kahraman
Biz değiliz artık...
ZEKİ UÇAR
Avukat / Ankara
Zeki UÇAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Zeki UÇAR Şiirleri:
Sana, uzak iklimlerden geliyordum;
Aşkı getiriyordum; Avuçlarımda...
Üstüne güneş doğmamış henüz.
İnce sızısıyla derlenmiş yörelerimin,
Şu hiç bir şeye sığmayan hikayemiz,
Bir dramıydı yaşamımızın sadece.
Sen ki,
Göz bebeklerimde cisimleşirken,
Şafakların sökmediğini bilirsin.
Ama, artık hiç bir şey anlatmıyor bana
Göz yaşların,
Yine sigaramda kül uzayıp gidiyor;
Sen, sevildiği gittikçe küllenen bir insan,
Ve ben,
Deniz kıyısında buz tutmuş bir Tan’ım işte !...
Tüm dinlerin mabetlerinde,
Duada beklese ellerin,
Geri getirsen bile giden zamanı,
Toplarsan, senden alınan
Ne varsa her diliminden,
Yine ağlarım, senin için çocuklar gibi
Bir süre yıldızlara bakarak.
Ve yürürüm adım ,adım karanlıklara
Senin için...
Neden büyütüp,
Neden kopardığımı teker ,teker yaprakları
Papatyanın...
Gözlerimde nemlenir,
Ve bir giz oluverir içimde bu.
Zaten çoktan uçmuştu yerlerinden
Ruhlarımız.
Yürüyen hayallere paralel,
Yani öleli çak olmuştu ikimiz.
On üç Aralık,ve yirmi dört Ekimlerde...
Uzak iklimlerden sana geldiğimi,
Yeni güneşler getirdiğimi,
Herkes biliyordu;
Dillerinin ucunda erirdi sevgimiz
O kır insanlarının,
Ölümsüzleşiyordu...
Yön değiştirmiş rüzgarları
O beldenin,
Sularını çekmiş gittiğimiz çeşme,
Belki, bir yonca tarlası olmuş;
Yada, yeni bir hayat kurulmuş,
Seviştiğimiz yerde şimdi...
Desinler ki !
İki kişi vardı
Pembe bir evde,
Sevdiler !
Seviştiler !
Hepsi o kadar !...
Zeki Uçar
1978
Zeki UÇAR
Yüzündeki hüzün bile ,
Güle dönüşür,
Gülüşün ise,
Büsbütün gülüstandır...
Ağlamak sana göre değil,
Yaz yağmurum,
Gözlerindeki tebessümdür,
Sana yakışan...
Bırak kendini,
Süzülen kuğular gibi,
Mağrur, sulara...
Ayaklarına serilsin,
Yakamozlar,
Altından işlenmiş gergefiyle,
Mavi koylarda...
Şuh bir rakkase gibi, mehtap.
Vecde gelir önünde,
Gülüşün,
Gülüstan olur o an
Yaz yağmurum;
Susarım sana,
Çorak topraklar misali,
İnan yağmaya mecbur,
Değilsin.
Hasretin, suyumdur.
Döne döne bana gelir,
Bir aksi seda misali...
Gözlerin büyür rüyamda,
Pembe tomurcuklar gibi,
Yüreğimde açılan;
Hüznün ise güle dönüşür...
Bir yaz akşamı olur,
Sarkarım, kirpiklerinle
huzmesi kırılmış bakışlarına...
Ağlamak sana göre değil,
Yaz yağmurum;
Gözlerindeki tebessümdür,
Sana yakışan...
ZEKİ UÇAR
ANKARA
Zeki UÇAR