Serenat Şiiri

Serenat

Yine firkat yine beklenen vuslat

Dünya benim olsa kursam saltanat

Farkımda değilsen ne anlamı var

Ben bir kapalı zarf suskun serenat



Şekillendi pır pır yürek sevdikçe

Sokul gecelerime gir hasretimce

Yokluğunda sanki son nefesimce

Titreyen bedenim sunsun serenat



Varlığı yokluğu ben sende gördüm

Kaşların çatıkken sanma ki güldüm

Bir kere öksürsen bin kere öldüm

Aldığım her nefes çılgın serenat



Bir veda mektubu sanki suskunluk

Son vurgundu demek onca durgunluk

Sevdan özümdeki bitmez yorgunluk

Gidişin ruhumda solgun serenat



Gidiyorum dedin sensiz ve sessiz

Bitmeyen rüyalar söndü şüphesiz

Gecelerim donuk ruhum kimsesiz

Ben bir yalnız adam sevdan serenat



Giderken beni de aldın götürdün

Gönlümde yeşeren seni öldürdün

Kandilimde yağdın bitip söndürdün

Titrek gölgelerim olsun serenat



Sustu artık dilim yazmaz kalemim

Dönüp baksan bile dinmez elemim

Bu sevda uğruna doğan güneşim

Gönlümün ufkunda batan serenat



Beni mahkûm ettin bir kul sevmeye

Başka bir yol yok mu sana ermeye

Vakit geldiğinde göçüp gitmeye

Son şahadetimi saysan serenat



Tahsin MELAN



Şiirin seslendirilmiş sunumu:



http://www.youtube.com/watch?v=ybD4nLMZGnc&feature=related

Tahsin MELAN

Kula Tevekkül Gerek

Tedbirini almazsan elbet düşersin dara

Artık çok geç demeyip kula tevekkül gerek

Eğer sabrın yok ise kapanmaz hiçbir yara

Her şeyi Hak'tan bilip kula tevekkül gerek



Geçmişe baktığında daha dün gibi dersin

Anı dolu maziye dalıp dalıp gidersin

Kime merhem oldun ki ondan medet beklersin

Ektiklerini biçip kula tevekkül gerek



Öyle bir an gelir ki söner gözdeki ferler

Viran olur tüm bağlar solar gülşende güller

Bir kurumuş dal gibi savurur anda yeller

Geçmişten bir ders alıp kula tevekkül gerek



Tevekkül ettim diye sanma ak pak olursun

Çalışırsan dürüstçe Hak yolunu bulursun

Nefsine hâkim olup amelince solursun

Kini nefreti silip kula tevekkül gerek



Bu âlemin içinde ilm ararsan büyürsün

Bugünün dün gibiyse şefaat zor görürsün

Mal mülk hep bana derken bu hırsınla ölürsün

Haklıya hakkın verip kula tevekkül gerek



Son pişmanlık faydasız bunu sen de bilirsin

Yine de kul hakkı yer onca günah işlersin

Dört duvara girmeden çok geç değil bilesin

Bin kere tövbe edip kula tevekkül gerek



Şefaat eder Gaffar yeter ki isteyesin

Dilin dönmez olsa da gönülden dileyesin

Şehadet ya Muhammed ümmetimdir diyesin

Doksan dokuz zikredip kula tevekkül gerek



Geldi geçti Melanî günü israf etmedi

Ömür çok kısa imiş bildi ama yetmedi

Oysa ne işler vardı daha hepsi bitmedi

Geçen ömre şükredip kula tevekkül gerek



Tahsin MELAN



Şiirin seslendirilmiş sunumu:

http://www.youtube.com/watch?v=IWgxNV49U9I&feature=related

Tahsin MELAN

Teröre Lanet

Asker yavuklusunu teröre kurban veren genç bir kızın teröre ve ölüme isyanı.



Ben girmeden kurşun girdi koynuna

Kahpe felek muradına erdin mi

Sarılmadım daha selvi boynuna

Kara toprak muradına erdin mi



Yiğidim devrildi itler ulusun

Yağlı kurşun sıkan eller kurusun

Almadım muradım ecel yolumsun

Kahpe felek muradına erdin mi





Zalim kurşun söyle nettin neyledin

Şu garip bahtımı kara eyledin

Erimin yanına beni defnedin

Kara toprak muradına erdin mi



Onca zaman oldu çeyiz işledim

Gergefler içinde yüzün düşledim

Kaderimdir diye onu eşledim

Kahpe felek muradına erdin mi



Bu gidişin benim düğünüm olsun

Sana kıyan eller kökünden solsun

Bencileyin yanıp saçların yolsun

Kara toprak muradına erdin mi



Al kanlar içinde geldi yiğidim

Gelinlik yerine ak kefen giydim

Bunca zaman sana hep boyun eğdim

Kahpe felek muradına erdin mi



Ne hayaller kurduk senle yarına

Dayanamam gayrı senin kahrına

Yârimi basınca soğuk bağrına

Kara toprak muradına erdin mi



Söyle ey Melanî susmasın sazın

Mezarını biraz genişçe kazın

Üstüne benim de adımı yazın

Kahpe felek muradına erdin mi



Tahsin Melan

Tahsin MELAN