Sevgili !
Sevgili!
Sen ben olmadıktan sonra neyleyim baharları
Mevsim hep bahar olsa, sensiz kış yaşarım ben
Ben üzerimde biriken yokluğunun katırı
Sensizliğin gölgesinde huzursuz yaşarım ben.
Bekleme varlığımı sen yok isen yanımda
Bir hüznün çıkmazında buhranlı yaşarım ben
Olmadığın yer inan bana zehir tadında
İllaki iç diyorsan zehri, katıksız içerim ben.
Ufuk Közleme
Ufuk KÖZLEME Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kalemim
Kalemim ki
benim en güçlü silahım
Sırdaşım, en sağlam kulem
Ve bildiğim tek dostum.
Kalemim ki
Her sayfaya beni kazıyan
Kara kaderimin beyaz sayfaya tecellisi
Beni anlatan, beni anlayan…
Kalemim ki
Düşlerimin,
umutlarımın ete kemiğe bürünmüş hali.
Vefasız sevgiliye vefa borcum,
Yokluğumda beni temsil eden tek varlığım.
Kalemim ki
Benim yârim, tek sevdiğim
Fikrimi zikreden, zikrimi fikirleştiren
Aldatmadığım, aldatmayacak olan
Ve Kalemim
İç dünyamın dış dünyada tek karşılığı
Varlığımda benimle olan
Yokluğumda ben olacak olan…
Bana dair, bana ait
her şey…
Ufuk Közleme
Ufuk KÖZLEME
Sevgili !
Sevgili!
Sen ben olmadıktan sonra neyleyim baharları
Mevsim hep bahar olsa, sensiz kış yaşarım ben
Ben üzerimde biriken yokluğunun katırı
Sensizliğin gölgesinde huzursuz yaşarım ben.
Bekleme varlığımı sen yok isen yanımda
Bir hüznün çıkmazında buhranlı yaşarım ben
Olmadığın yer inan bana zehir tadında
İllaki iç diyorsan zehri, katıksız içerim ben.
Ufuk Közleme
Ufuk KÖZLEME
Ben
Ben
toprağında ızdırap ekili
mevsimi hep kış, yağmuru kar tanesi
ve güneşi yalnızlık olan bir memleketin
sonbaharında dünyaya gelen…
Ben
çamurdan evlere gelecek yükleyen
oyuncağı odun parçası
düşleri gariban, umutları yetim
geleceği parsellenmiş…
Ben
havasında tezek kokusu
kazağında çamur lekesi.
yüzü güneş yanığı
ellerinde çocuksu nasır…
Ben
dünyası köyü büyüklüğünde
hayalleri saf,
yüreği kocaman
ve gönlünde yar yarası
buğday saçlı Anadolu çocuğu…
Ufuk Közleme
Ufuk KÖZLEME
