Sevmeyi Bilmeyen
Sevgi tarlasında sarı buğdayım
Biçmese sevmeyi bilmeyen beni
Köle pazarında prangadayım
Seçmese sevmeyi bilmeyen beni
Bir çift kürek olsam salın üstünde
Viran bir köy olsam yolun üstünde
Tahta köprü olsam selin üstünde
Geçmese sevmeyi bilmeyen beni
Irmak olsam büklüm büklüm bükülsem
Bulut olsam gök yüzüne çekilsem
Bir yudum su olsam yere dökülsem
İçmese sevmeyi bilmeyen beni
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey Şiir
Ey şiir bükme boynunu
Kanımla sulayım seni
Zalime açma koynunu
Koynuma alayım seni
Saçlarına takılayım
Büklüm büklüm büküleyim
Gerdanına döküleyim
Sevdaya salayım seni
Şu dağların maralı ol
Kırk yerinden yaralı ol
Böyle bahtı karalı ol
Bahtiyar kılayım seni
Oy yanayım
Oyy yanayım
Yedi renge boyanayım
Bir kâbustan uyanayım
Yanımda bulayım seni
Çiçekli dallara benze
Kavuşan yollara benze
Sevdalı kollara benze
Boynuma dolayım seni
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Leyla (3)
Demek aşkta gözü yoktu
Varı yoğu birdi Leyla
Bunu kim kafana soktu
Bu aklı kim verdi Leyla
O akardı yorulmazdı
Köpürürdü
Durulmazdı
Bilse sana vurulmazdı
Nereden bilirdi Leyla
Bu zehri önce kim tattı
Kim canını kime kattı
Aşkı kim kime uzattı
Kim geri çevirdi Leyla
Ben sana dayan dedimdi
Söyle ne olacak şimdi
Canının çektiği kimdi
Koynuna kim girdi Leyla
Gözlerinden çıkan oktan
Çoktan yaralandı çoktan
Adı mecnun oldu yoktan
Kays niye delirdi Leyla
Erdal ERCİN
Tehdit
Gönül duymuyorsun vah vahlarımı
Ah keşkelerimi
Eyvahlarımı
Sonra sen çekersin günahlarımı
Ağır vebalimi alırsın gönül
Bir gün can evinden bıkar giderim
Arkamı dönerim
Çıkar giderim
Kapıyı bacayı yıkar giderim
Ellerin koynunda kalırsın gönül
Aslında gerek yok kibrit çakmaya
Kıvılcım yetecek ateş yakmaya
Sen dünden hazırsın yoldan çıkmaya
Dilerim belanı bulursun gönül
Paslı mengeneye takarsın beni
Canın sıkıldıkça sıkarsın beni
Üç beş yıla kalmaz yıkarsın beni
Korkarım kâtilim olursun gönül
Erdal ERCİN
