Şiir yazan kadın, ne kadar da naif.
Kalbi ve hisleri, ne kadar da zarif.
Her kadın, iyi bir, şair dir aslında.
Onu okuyan bir erkek, olur arif.
Saçları, gözleri, gülüşü, şiirdir.
Yürüyüşü, yüzü, endamı, nakıştır.
Onu ikna eden, samimi bakıştır.
Kadının her hali, tutkulu bir aşktır.
Kadın, yazılması, zor bir şiirdir.
Onu yazacak, anlayışlı şairdir.
Kadın içten, yürekten, severse seni.
Yazarsın, hayatının tek şiirini.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dostlar edindim sanmışım.
Yalan dünya aldanmışım.
Hep dostumu dost görmüşüm.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Dosta sırrım vermişim.
Hak Kemale ermişim.
Gel gör yine aldanmışım.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Dost değince, dost olunmaz.
Post değince, post bulunmaz.
Hakiki dost hiç aranmaz.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Ey zalimin kızı!, düştün gönlüme.
Girmez olaydın, şu ahir ömrüme.
Neden girdin ki sen, bilmem gözüme.
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Sevda çekmeyen, bilmez ki bu derdi.
Bu uğurda yollar, hepten tükendi.
Rabb'im bu derdi, neden bana verdi?
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Giyim, zerafet, tek sana yakışır.
Güzelliğinden, hep gözüm kamaşır.
Sana sevdam elbet, bir gün pekişir.
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bütün dünya, hep senin olsa ki; ne kalır?
Hazineleri biriktirsen, bak ne alır?
Aldığın nefes, ne eksilir, ne azalır.
İnsan gibi, insan olmazsan, sen ne yazar?
Kalpleri kırıp, etrafını incittiysen.
Muhtaç insanları, terkedip te gittiysen.
El uzatanları, uçuruma ittiysen.
İnsanlığın, her gün, yok olur, azar azar.
Sevmek ve sevilmek nedir?hiç bilmiyorsan.
Aşkın, cesaretine, hiç inanmıyorsan.
Gönle girmek yerine, ordan çıkıyorsan.
İnsanlık bak, her gün, senin kuyunu kazar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL