Yok Oluş
Bir düşünür, bir yanarım.
İçeriden hep kanarım.
Kırıldı kolum kanadım.
Yarama ilaç ararım.
İnsan olmak büyük erdem.
Rabbi düşün, içten her dem.
Yoksa olamazsın adem.
Yarama merhem ararım.
Yok olmak zor, içerinde.
Ruh bürünmüş, gör teninde.
Rabbini bul bedeninde.
Yaradan, seni ararım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Nazlı Yarim
Yaz geldi, güneş çıktı, çiçekler açtı.
Kış geldi, kar yağdı, beyazlar saçtı.
Bahar geldi, tabiat dirildi çoştu.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Mevsim geçti, kuşlar göçtü gitti
İçimdeki bahar, kışa döndü bitti
Kuzular koyun oldu, gelişti gitti
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Hasret içimde tutuştu yandı.
Bu acıya bir tek, seven dayandı.
İçimdeki renkler, soldu sarardı.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Gel sende artık, renklensin gönlüm.
Artık senle, nihayet bulsun ömrüm.
Seven bir bakışla, kapansın gözüm.
Dön gel artık sende nazlı yarim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Kadın
Dedim, neydi ki, senin adın?
Dedi ki, benim adım, kadın.
Bereket saçarım, her yere.
Tanrıdan sonra, yaratanım.
Anneyim, eşim, kız kardeşim.
Kadınım ben, yoktur bir eşim.
Sevgi dolu, umut doluyum.
Bazen şen, bazen çilekeşim.
Tanrı, özenerek yarattı.
Neslin, devamını sağladı.
Yüreğime, merhamet verdi.
Evlat sevgisini tattırdı.
Meta değilim, ben kadınım.
Gör, sizin gibi, bir insanım.
Hor görme, ezme beni.
Bak, hesap sorar, yaradanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Zenginliği Paylaş
Kimse istemez ki, yoksul olmayı.
Anadan, fakir olarak doğmayı.
Zengin biri olarak, gelmiş isen.
Unutma!, kendine, bunu sormayı?
Sende para var, ama vicdan yoksa.
Fakirlerde, para ve cüzdan yoksa.
Eksik olan, burda, nedir ki sence?.
Bunlar, anlamsız mı ki?, Karnın toksa.
Kişiliktedir, gerçek zenginliğin.
Para ve pul değil ki, enginliğin.
Paylaşımlardır, hep bizi, biz yapan.
Yoksa, nerede kaldı ki, insanlığın?
Sınav dünyası, nicesi bak battı.
Malı, mülkü olan, yan geldi yattı.
İnanıyorsan, eğer, bu sınava.
İşte bu hep, sınanmış bir hayattı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
