Sis
Yıllar gelmiş geçmiş tükenmiş zaman
Düşününce biraz anlıyor insan
Ardından,içinde fırtına kopan
Yüreğimde düğümlenmiş ses kaldı
Herkes gelir gider gelenek böyle
Seneler yükünü bıraktın öyle
Sevin artık şevin gönlünü eğle
Çavuş gitti onbaşılar süs kaldı
Biz de senin gibi gitmek isterdik
Başvuruyu yaptık dilekçe verdik
Kimleri küstürdük kime ne dedik
Tayin hayal normal izin küs kaldı
Çırpındın kaç sene eğitim için
Bu olsa gerektir en büyük suçun
Bal veren ariya eziyet niçin
İnsanlarda çeşit çeşit his kaldı
Arkandan gülsekte şaka yapsakta
Gözümüz görmüyor bakıp dursakta
Kalpten göze akan seli tutsakta
Göz dayandı gönüllerde sis kaldı
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ne
Baş bulunmaz keder gamdan
Kaçarım gelir arkamdan
Azrail gelip yakamdan
Tutsa ne var tutmasa ne
Ana babayı atarsa
Elin sözünü tutarsa
Sermayesine satarsa
Satsa ne var satmasa ne
Över yüceltir soyunu
Yaya çoğaltır koyunu
Dünyada mal mülk oyunu
Yense ne var yenilse ne
Hakka bir kul oldu isem
Haram helal bildi isem
Namazımı kıldı isem
Sinde ne var sıratta ne
Hani nerde ninem dedem
Sonu ölüm varmı carem
Üc gün önce gider Adem
Önce ne var sonrası ne
Haramın çok hayrın azsa
Bunlar seni uyutmazsa
Yatıpta uyku tutmazsa
Yatsa ne var yatmasa ne
Adem GÜLEÇ
Götür
Sıkıldım bunaldım boşlukta kaldım
En son gayretimle kapını çaldım
Kelbine özendim bâbâ dayandım
Tutuver tasmamdan beni de götür
Peşimde düşmanım boş emeklerim
Ensemde soluyor duyar titrerim
Elim kolum bağlı himmet beklerim
Diyârı hasmımdan beni de götür
Tarağın dudağı böldüğü yere
Dağların deryaya döndüğü yere
Sönmeyen ateşin söndüğü yere
Nemrûdî narımdan beni de götür
Bırakıp gidersen ölür giderim
Esfeli safilin olur giderim
Kerem et efendim nolur gideyim
Cerahat canımdan beni de götür
Adem GÜLEÇ
Ayna
Bu gece çok karanlık uyku tutmadı kalktım
Yüzümü yıkıyorken döndüm aynaya baktım
Gördüklerim rüyamı ayna sana ne oldu.
Ben kendimi ararken aynaya mahluk doldu
Uzun kısa rengarenk çeşit çeşit canlılar.
ipeklerle gezenler üstü başı kanlılar,
Tutamadım kendimi kuvvetimce bağırdım.
Sesimi duyan var mı kimi neden çağırdım.
Korkuyordum evimde aynadaki resmimden
Buharlar çıkıyordu terli titrek cismimden
Çömeldim bir köşeye çenem dizim üstünde
Tam kendime gelmişken bir şangırtı üstümde
Buhardan şekil almış az önceki mahluklar
Ak sakallı dedeler top oynayan çocuklar
Birden kendime geldim bağırdım tüm gücümle
Kimsiniz siz diyerek saldırdım bir hücumla
Ak sakallı ihtiyar kolumdan tuttu beni
Benim adım Adem'dir tanımadın mı seni
Bırak şimdi masalı öbürleri kim dedim
Hepside Adem dedi sana doğru söyledim
Nasıl olur ihtiyar bu sözlerin sırrı ne
Şaşırma evlat dedi bir bak kendi kendine.
Adem GÜLEÇ
