Söyle Şair Şiiri

Ferhat Sertel Bu şiirde, Sapacalı Bekir Yaşar gözlemlerinden ve yaşadığı hayal kırıklıklarından bahsediyor. Şair, toplumun içindeki çarpıklıkları, adaletsizlikleri ve haksızlıkları eleştirmekte ve bu konuları sert bir dille dile getirmektedir. İnsan eti yiyenlerden, evleri yıkanlara, can yakıcılardan, yolsuzluklara, haksızlıklardan ve adaletsizliklere kadar birçok konuya değinmektedir. Şair, ülkesinde yaşanan siyasi, sosyal ve ekonomik sorunlara dikkat çekmekte ve bu durum karşısında çaresiz hissettiğini vurgulamaktadır. Şiirde yolsuzluk, adaletsizlik, terörizm, emperyalizm gibi konulara da değinilmiş ve toplumun içindeki çürümüşlüğe işaret edilmiştir. Sapacalı Bekir Yaşar'ın bu şiiri, toplumda yaşanan sorunlara karşı duyarlılığını ve eleştirel bakışını yansıtmaktadır. Şiirdeki imgeler ve dile getirilen duygular, okuyucuları düşünmeye ve harekete geçmeye yönlendirecek niteliktedir.

Cemil Coşar Sevgili Bekir abi bu şiiriniz beni çok etkiledi. Şairlerin ne yapması gerektiğini çok güzel anlatmışsınız. Yüreğinize sağlık değerli hocam. Selamlar saygılar

Can Tutaş Sayın Bekir Yaşar Bey sizin bu güzel şiirinizi burada görmek çok hoşuma gitti. İşte şair söyledimi böyle tam söyler. Ellerinize ve yüreğinize sağlık değerli hocam başarılar dilerim.

Bizim Ev

BİZİM EV

Ailecek bölüştük partileri
Biri gerilese biri ileri
Böylelikle hallederiz işleri
Millet meclisine döndü bizim ev

Oğlan at partili yolum düz diyor
Bu barajı nerden kurduk biz diyor
Zemin katta bir de kısrak besliyor
Tıpkı bir haraya döndü bizim ev

Hanım arı partisine gidiyor
O da arı gibi vız vız ediyor
Kovan koydu balkona çıkma diyor
Vallahi arılığa döndü bizim ev

Kız desen kuş parti kadın kolunda
Diyor baba bütün işler yolunda
Bir de beyaz güvercin var kolunda
Artık aşiyana döndü bizim ev

Babam kurt partili iki kurdu var
Bir de bitmez ergenekon derdi var
Biraz da unutkan başbuğu sorar
Kurtlar vadisine döndü bizim ev

Torun oklarıyla oynadı durdu
Sağa sola ayrım yapmadı vurdu
Nenem oku o da ampulu kırdı
Savaş meydanına döndü bizim ev

Gelin oksford siyaseti bitirdi
O da eve bol karınca getirdi
Karıncalar ne bulduysa götürdü
Bağdat’a Basra’ya döndü bizim ev

Bir ben varım evde totemsiz putsuz
İnancım tükendi kaldım umutsuz
Orak çok kütelmiş çekiçse sapsız
Artık Moskovaya döndü bizim ev

Kaç partili varsa o kadar hayvan
Sapacalı şaşkın yokki yarayan
Damat dernek kurmuş hayvan koruyan
Hayvanat bahçesine döndü bizim ev

SAPACALI BEKİR YAŞAR

Bekir YAŞAR

İyi ki Şehre Göçmüş Gelmişiz

İYİ’Kİ ŞEHRE GÖÇMÜŞ GELMİŞSİZ

Köyde perişandık, yolsuz okulsuz
Zordu yaşantımız parasız pulsuz
Çocuklar üşürdü, yorgansız çulsuz
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Neler bilmiyorduk, neler öğrendik
Şartlar sıktı, biz ölmedik, direndik
Lunaparkta uçağa bile bindik
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Ne harman derdi var ne de değirmen
Hanım dedi artık hamur yoğurmam
Yeter artık çocuk mocuk doğurmam
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Oğlan sporkolik, derdi hakemlik
Kızın rüyasını süsler mankenlik
Herkes bir yol buldu yok senlik benlik
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Yok artık derdimiz sapla samanla
Kirlenmez giysimiz tozla dumanla
Mevlidimiz CD’deki imamla
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Bizim hanım çiçek gibi açıldı
Bir derneğe başkan bile seçildi
Ara sıra kokteyl verdi içildi
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Kayın peder hasta, ölürse yandık
Önce çok düşündük, sonra uyandık
Hemen gittik mahkemede boşandık
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Çünkü burada boşanmalar doğaldı
Namus, erdem, eskimiş bir masaldı
Serveti, maaşı hep bize kaldı
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Okeyde mokeyde zirveyi aştık
Kültürde bilgide dolduk ve taştık
Birazcık ta siyasete bulaştık
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Kural koyduk kurallara uymadık
Stadlarda yenilmeye doymadık
Her ay on kez milli kumar oynadık
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Ak donlarımızla daldık denize
Aval aval baktık birbirimize
Renkli gözlük aldık biz dedemizi
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Derneklere üye olduk parayla
Hepisine gidiyoruz sırayla
Çekilişler düzenledik kurayla
İyi ki şehre göçüp gelmişiz

Herkes bir araba alı getirdi
Kimi süremedi geri götürdü
Anam sattı Yutarbank’a yatırdı
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Huzur mu yok, huzurevi yetişti
Torun kaçtı şefkat evini seçti
Tarla tapan hepsi elden gitmişti
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Çocuklar tembel mi özel dersane
Başın mı ağrıyor özel hastane
Kent yerinde her şeye var bahane
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Babam dişlerini altın taktırdı
Bir de gitti tarot falı baktırdı
Gönlünü bir nataşaya kaptırdı
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Kuzen gitti bir yerlerin deldirdi
Ninem kırışıklarını gerdirdi
Bronzlaştı, solaryumlara girdi
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

Kurmuşlar her yere emperyal pusu
Sapacalı bile gördü mebusu
Hiç mebustan farkı da yok doğrusu
İyi ki şehre göçmüş gelmişiz

SAPACALI BEKİR YAŞAR

Bekir YAŞAR

Kentin İnsanı

KENTİN İNSANI

Şu bizim kent denen yerin insanı
Gönlünce bir güzel yaşar da gider
Sıkışsa bir yerde küçük suyundan
Bir tenha duvara işer de gider

İstemez tanrıdan bir evlat daha
Yetmiyor maaşı artıyor paha
Aklından geçerse bir avrat daha
Kırk yıllık eşini boşar da gider

Kırmızı ışıkta durmuyor çakal
Artık veresiye vermiyor bakkal
Oyun oynayacak kapalı lokal
Okkalı bir küfür döşer de gider

Ona ne çocuklar sokakta yatsa
Şirket iflas etse bankalar batsa
Belediye iftar koli dağıtsa
Bir çuval kapar, koşar da gider

Bir yıl hayın haylaz gezer dolaşır
Tartışmayı sevmez hemen damaşır
Ramazan tükenir Kadir yanaşır
Hocanın peşine düşer de gider

Hiç karşı gelmezsen bildiklerine
Sen de kıs kıs gülsen güldüklerine
Eğer göz yumarsan çaldıklarına
Akşamüstü eve şişer de gider

Sapacalı işte bizde kent budur
Çocuğunu kolejlerde okutur
Parkta çimler solgun, ağaçlar bodur
Kentli bu gidişe şaşar da gider.

SAPACALI BEKİT YAŞAR

Bekir YAŞAR