Eğitim Sitesi

Tac Mahal Şiiri

Tac Mahal

Yüreğim, bir mabed gibi
İnşa etti seni...
Saflığından ördüm duvarlarını.
Gözlerinden yaptım pencereleri.
Güzelliğinden yükselttim kubbelerini.
İçine inciler kattım, süsledim onu.
Gülüşünden düşen, gülleri diktim bahçeye.
Şah Cihan görseydi,
Kıskandırdı bizi...
Seni, yere göğe sığdıramadım.
Yüreğimde, sana yakışır bir;
Tac Mahal yaptım...
Sultanı sen, şahı ben.
Saltanatı ise aşkımız...

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL Şiirleri

  

Turk oğlu Ne dilde yazılmıştır siirler ...

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:

Kibirli İnsan

Ey insan! bak sende ki kibire.
Sonunda konacaksın, kabire.
Neden küçük görürsün, her şeyi?
Günaha boğuldun sen, habire.

İnsan olmak, bize büyük nimet.
Vardır mutlaka, bunda bir hikmet.
Mevla bak, akıl bahsetmiş sana.
Kullan, vardır bunda bir ganimet.

Oldum deme, piştim deme, hemen.
İyi olsun, ruhunda egemen.
Hayatta öğrenci ol , sürekli
Bilgi olsun sana, tek öğretmen.

Sen on düşün, bir söyle sözleri.
İnsanın, yalan olmaz gözleri.
Efendi ol, incitme kimseyi.
Unutma!, içindeki tözleri.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Canım Cananım

Gönül dağı karlarını eritir.
Bu sıla hasreti bizi bitirir.
İnsan burda ümidini yitirir.
Ey canım cananım nerdesin?

Dağlar, yollar, kolay aşılmaz.
Aşk yolundan hiç saşılmaz.
Yar nazından pek geçilmez.
Ey canım cananım nerdesin?

Yar bitsin bu hasret artık.
Gel de hemen kavuşak artık.
Yaramıza hepten tuz bastık
Ey canım cananım nerdesin?

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Geceler

Geceler, bak sanki, siyah bir yorgan.
Bilmeliyiz, bu vakitte, yol yordam.
İnsan, kendiyle, baş başa kalıyor.
Yalnızlık boynumda, yağlı bir urgan.

Ne içerledim, ne içselleştirdim.
Dört duvar, yoldaş oldu, gecelerde.
Yalnızlığımı, kişiselleştirdim.
Anlattım, şiirde ve hecelerde.

Geceler, yalnızların, tek dostudur.
Karanlıklar, örter mi günahları?
Yalnızlığın, iyilere kastıdır.
Tutar mı, acı çekenin, ahları?

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Tac Mahal Şiiri