Kibirli İnsan
Ey insan! bak sende ki kibire.
Sonunda konacaksın, kabire.
Neden küçük görürsün, her şeyi?
Günaha boğuldun sen, habire.
İnsan olmak, bize büyük nimet.
Vardır mutlaka, bunda bir hikmet.
Mevla bak, akıl bahsetmiş sana.
Kullan, vardır bunda bir ganimet.
Oldum deme, piştim deme, hemen.
İyi olsun, ruhunda egemen.
Hayatta öğrenci ol , sürekli
Bilgi olsun sana, tek öğretmen.
Sen on düşün, bir söyle sözleri.
İnsanın, yalan olmaz gözleri.
Efendi ol, incitme kimseyi.
Unutma!, içindeki tözleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey İnsan!
Ey insan!, yaşıyorsun, hep öylesine.
Koşuyorsun, sen bak, yaşam ötesine.
Her gün, ömürden, bir gün daha, geçiyor.
Neden acımasızsın, sen böylesine?
Sen, bakma kimseye, uzaktan uzağa,
Düşme kötü yola, tuzaktan tuzağa.
Adımını, düşün de at, akıllı ol.
Yoksa ararsın, öküz altında, buzağa
Ahir ömründe, sen, iyi bir iz bırak.
Sakın ha, hiç olma, gönüllerden ırak.
Unutulmak, çok kolay, sen unutulma!
Bazen de, usta'dan, üstündür, bir çırak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İyi̇li̇k Felsefesi̇
Her gün yırttım bir yaprak takvimden
Yine yok oldu ömrümden bir gün daha
Gün takvimden geçti gitti ömür vaktinden
Herkes gibi ben de gideceğim yüce mevlaya
Kardeşlik, iyilik, dostluk kalıcı
Her daim güzellik, hoşluk baş tacı
Şer, kötü, kin bu dünyada hep geçici
Çekmeden olgunlaştırmaz ki insanı acı
Beden elbisesi çıktımı yoksun alemde
İyiye çabala, dost ol, gönüllere sevgili
Keskindir kılıçlardan yazan kalemde
Dürüstlük, hoşluk, mertlik olsun gönül kalende
Her ortamda hoş konuş insana saygılı ol
Sevgi gibi, aşk gibi tüm gönüllere dol
Ömür dediğin uçsuz bucaksız bitmez yol
Çalışmakla ağrımaz ki o kutsal kol
Mesut der şair iyiyi güzeli aşılar
İnsan kötüden iyiye bir adımla başlar
Kötüyü, şerri tüm insanlık birden taşlar
Sevgiyle bakana çatılmazki bütün kaşlar
Gençle genç ol olgunla yaşlı
Sende olacaksın bir gün yaşlı başlı
Ömür yolu diken dolu sivri çakıl taşlı
Kötülük yapma, insanı bırakma gözü yaşlı
Mevlanası,Yunusu, Karacoğlanı göçtü gitti
Arkalarında yücelik, iyilik felsefesi kaldı
İyi hoş olanı ezelden beridir herkes andı
Zalimler inim inim inledi her daim yandı
Bakma öyle bunların hepsi gerçek sözler
Sana her daim iyiyi, güzeli, hoşu öğütler
Gönül kalıcı güzellikleri her an özler
Diller yalan söylese de sır verir bakan gözler
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Ölümsüzlük
Mevsimler geçiyor, hayat bitiyor.
Avare yıllarım, haz peşinde koşan gençliğim yok artık.
Bir bahardı aşk, mevsiminde diriydi dallarım, renk renkti çiçeklerim.
Kuş cıvıltıları doluydu dallarımda.
Mevsimler, hep aşka bakardı bende.
Yürek hep taze, hep alabildiğine cesur...
Güneş süzülürdü, yapraklarının arasından.
İçimde, bitip tükenmek bilmez, bir umut...
Herşey o kadar canlı, o kadar berrak.
Dünya dönüşüyor, değişiyor...
Ben ise, zamanı sorguluyorum...
Tüm ölümlülügüme inat...
Ölümsüzleşiyorum şiirlerde..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL