Eğitim Sitesi

Kibirli İnsan Şiiri

Kibirli İnsan

Ey insan! bak sende ki kibire.
Sonunda konacaksın, kabire.
Neden küçük görürsün, her şeyi?
Günaha boğuldun sen, habire.

İnsan olmak, bize büyük nimet.
Vardır mutlaka, bunda bir hikmet.
Mevla bak, akıl bahsetmiş sana.
Kullan, vardır bunda bir ganimet.

Oldum deme, piştim deme, hemen.
İyi olsun, ruhunda egemen.
Hayatta öğrenci ol , sürekli
Bilgi olsun sana, tek öğretmen.

Sen on düşün, bir söyle sözleri.
İnsanın, yalan olmaz gözleri.
Efendi ol, incitme kimseyi.
Unutma!, içindeki tözleri.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:

Aşkın Hakkını Ver

Sen bu aşkın, hakkını ver.
Bu uğurda, akıt çok ter.
Emeksiz, sevgi olmazmış.
Yalnız bana, sevgini ver.

Sevgi demek, emek demek.
Sorma şimdi, bu ne demek?
Nasıl tarif etsem sana.
Aç için, sanki bir yemek.

Aşk, sevginin anlamını.
Yolunu ve yordamını.
Bilmediysen öğren de gel.
Ölç ayağın, yorganını.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Değişim Zamanı

Uyanan bir tarih var.
Dirilen bir halk.
Burçlarından silkelendi hisar.
Döktü tozlarını üzerinden.
Yenilendi, gelin gibi süslendi.
Yeni bir tarihi yazmaya niyetliydi.
Erguvanlar boğazı boyadı lilaya.
Sanki daha bir yoğun kokuyorlar.
Boğazdaki, yorgun vapurlar bile.
Çığlık çığlığa, yeni bir başlangıç için.
Mavilileri, yara yara ilerliyorlar.
Yolcular sanki daha keyifli...
Tüm yalılar, sanki yeni boyanmış
Işıl Işıl parlıyorlar.
Hepsi, tarihi boyunca yosun tutmuş,
Temellerini yeniliyorlar.
Köprüler bir gerdanlık gibi süslüyor.
İstanbul'un narin boynunu...
Biri gelecek diyorlar, hep birden.
Bizi bizden daha iyi sevecek.
Tarihi yeniden yazacak biri.
Şehri ve insanı sevecek biri.
Herşey çok güzel olacak, diyorlar.
Evet evet, bunu söylüyorlar.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Kıyamet

Ne din kaldı, ne de ahlak.
Bakma öyle ablak, ablak.
Helak olacağız, helak.
Kaldık ortada, cas cavlak.

İnsanlar, hepten azıttı.
Gör, bir çoğu da sapıttı.
Ahlak, kapıyı kapattı.
Ve kıyamet, geldi çattı.

Bak, günahlarda boğulduk.
Kötülük ile yoğrulduk.
İyilikleri, unuttuk.
Kalperimizi kuruttuk.

Vereceğiz ince hesap.
Olamazsın orda musap.
İster koyun, ister Kasap.
İyilik ölçüsüdür nisap.

M.Y.

Mesut YÜKSEL

Kibirli İnsan Şiiri