Tatili Hak Etmeli Şiiri

Kahvaltı

Her sabah kahvaltıyı

Çıkmamalı yapmadan

Kaynamış yumurtayı

Yemeliyiz rafadan



Sütü, beyaz peyniri

Hiç ihmal etmemeli

Gıdalı ürünleri,

Yemeden gitmemeli.



Doymak beslenmek olmaz,

Beslenmeyi bilmeli.

Her şey karın doyurmaz,

Çok dikkat edilmeli.



Gıda temiz olmalı,

Temiz gıdalar besler.

Bol suyla yıkanmalı,

Meyveler ve sebzeler.

Kasım KAPLAN

Arif Nihat Asya'ya

Yelkenler biçildiler, yelkenler dikildiler,

Dağlardan donanmayla, kalyonlar çekildiler.

Kerpetenle surların, dişleri söküldüler.

Yola çıktık efendim,yiğitler hazırlandı,

Vatana kurban için, parmaklar kınalandı.



Geçtim anadan yardan, geçtim her sevgiliden,

Bir destan yazacağız, okusunlar ezberden,

Öğrettin haberim var taşıdığım değerden,

Gönüllü gazilerin listesinde baştayım,

Vatan için vuracak, vurulacak yaştayım.



Yüzüne çarpacağım zamanenin fendini,

Coştum kabardım artık, yıkacağım bendimi,

Kıymetim soydan gelir, biliyorum kendimi,

Abideni dikmeye bir yaman uğraştayım,

Size anıtlar yapıp, yükseltecek yaştayım.



Okudum tarihimi, tanıdım eserleri,

Kendime örnek aldım, Fatih'i, Selimleri,

Başıma taç eyledim verdiğin emirleri,

Bitti gündelik işler, bir ulvi telaştayım,

Senin açtığın yolda koşturacak yaştayım.



Artık günümüz geldi, işaret var Atamdan,

Elbette gelecektir, bütün gençlik arkamdan,

Gücümü alıyorum, bu Şanlı Bayrağımdan,

İpliğimi sen ördün, atlas bir kumaştayım,

Burçlara bayrak olup dikilecek yaştayım.



Vakit gelmiştir artık,saatler ayarlandı,

Tembel tembel uyuyan, Çelebiler uyandı,

Müsterih ol efendim, hazırlık tamamlandı,

Yalnız İstanbul değil, çok büyük inançtayım,

Bu yürekle dünyayı fethedecek yaştayım.

Kasım KAPLAN

Çanakkale Destanı

Bir destan yazılmıştı, Çanakkale isminde,

Bin dokuz yüz on beşin, Mart’ın on sekizinde.

O bir destan değildi, masal sayılır destan,

Ölüm kalım savaşı, kurtuluştu kaostan.

Bu savaş milletimin, varlık yokluk savaşı,

Savaşan Mehmetçiğin, koltuğundaydı başı.

Üşüştü başımıza, dünyanın yabanisi,

Her birisi sanki de, cehennem zebanisi.

Mahşeri aratmıştı, o günde Çanakkale,

Kurdular her cephede, etten, yürekten kale.

Haçlı haçın altında, hedef almış hilali

Geldiyse de top yekun, yaşadı izmihlali.

Bir mühür basılmıştı, dünyanın tarihine

Kim ki şehit düşmezse, küserdi talihine.

Düğüne gider gibi, gittiler şahadete,

Koştular seve seve, en büyük ibadete.

Vatan uğrunda canlar, fedadır birer birer

Şehittir o yiğitler, ölmezler diridirler,

Cephedeydi neferi, duadaydı hastalar,

Kimi yetmiş den fazla, kimi çocuk yaştalar.

Semadan yağmur gibi, yağıyorken kurşunlar,

Sevindiler giderken, Allah’a kavuşanlar.

Nerde mal mülk sevdası, canlarından geçtiler

Kurşun kurşun, şehadet şerbetini içtiler.

Ne Yâr var akıllarda, nede çocuk hayali,

Hedef tek, canı verip, yüceltmekti hilali.

Birkaç gazisi kalan, tek savaştır cihanda,

Kanatlanıp uçtular, cennete hep bir anda.

Toprak kan kustu o gün, denizler demir yuttu,

Şehitleri O Nebi, kucağında uyuttu.

Ne gerek mezar taşı, ne gerek ona mezar

Bugün tarih onları, altın harflerle yazar.

Namazsız ve Kur’an sız, düşse de bir yanına,

Kefensiz, kanlı yelek, şahittir imanına .

Bir damla şehit kanı, bütün dünyaya değer,

Bir toprak parçasıdır, vatan değilse eğer.

Kurtarıp boğazları, şehadete erdiler,

Dünyaya yiğitliğin, bir dersini verdiler.

Gafiller ucuz sandı,oysa paha biçilmez

Sonunda anladılar, Çanakkale geçilmez.

Vatana göz dikenler, azdırdıkça azdılar,

Aslanlar savunmanın, destanını yazdılar.

Okusun bütün dünya, oturup ezberlesin,

Artık ininden çıkıp,yurduma göz dikmesin

Bu vatanın evladı, kurbandır toprağına ,

Çakallar rüzgar olsa, değemez yaprağına.

Bir Hilal ki bağrında, yaşatır bu milleti,

Binlerce güneş feda, yaşasın Türk Devleti .

Kasım KAPLAN