Tatili Hak Etmeli Şiiri

Tatil

Tatil okul yok demek
Biraz müzik dinlemek
Tatili kullanarak
Kendini yenilemek

Boş zaman değil tatil
Hele yatmak hiç değil
Eğlenerek koşarak
Huzur vermeli tatil

Bir plan yapın sizde
Konuşun evinizde
Anlatın babanıza
Ne varsa fikrinizde

Kasım Kaplan

Kasım KAPLAN

Farkı Kalmadı

Dünyanın havası çok değişiyor,

Kış ile baharın farkı kalmadı.

Zehirle bal veren belli olmuyor,

Böcekle arının farkı kalmadı.



Beyazlar bulandı dünya kirine

Ne ölüne saygı ne de dirine.

Düştüler sarraflar hep birbirine,

Bakırla altının farkı kalmadı.



Kahrolurlar bizden önce gelenler,

Kubbeler çatladı,çöktü direkler,

Kayboldu değerler,karıştı renkler

Yeşille sarının farkı kalmadı.



Dostlar talan eder dostun bağını.

Yürek kusar oldu kendi yağını.

Olunca yakacak odun yığını,

Eğriyle doğrunun farkı kalmadı.



Suçlular gezdikçe masum kızardı

Bahçelere hazan ,güller sarardı

Yangın çok büyüdü hava karardı,

Yaş ile kurunun farkı kalmadı.



Utanç oldu bazıları adına

Çok toz kondu insanlığın namına

Benzer oldu erkeklerde kadına

Erkekle kadının farkı kalmadı.



Beynim isyanlarda hasta bedende

Ne gelende, hayır nede gidende

Zaman manasını yitirdi bende

Bugünle yarının farkı kalmadı.



Kasım KAPLAN oynatamaz parmağın,

Bereketi gitti akan ırmağın,

Her ekene çiçek veren toprağın,

Üstüyle altının farkı kalmadı.

05.10.2003

Kasım KAPLAN

Biliyormusun..?

Bir gece ki kaostan üstüme kapanıyor,

Ne Ay da bir tebessüm,ne ışıklar yanıyor,

Çıktığım sokaklarda,her yer hüzün kaynıyor,

Ne sözüm geçti kalbime,ne de yorgun beynime.biliyor musun?



Perde perde karanlık,benliğimi sardıkça,

Dağlar enseme binip,gök kubbe alçaldıkça,

Sessizliğin hançeri yüreğimi yardıkça,

Ne korkular yaşadım,ne dert attım içime ,biliyor musun?



Uyuşmuş bir beyinle düşündüm sensizliği,

Anlattım derdimi de ağlattım sessizliği,

Sordum hep sarıldığım yastığa bensizliği,

Ne bir tek cevap verdi, ne de baktı yüzüme,biliyor musun?



Saatler kaç dakika,kaç saat bir saniye?

Ömrümün yarısını ettim sana hediye,

Gök kubbe yi açacak,bir haber gelsin diye,

Ne adaklar adadım,ne dil döktüm Rabb’ime, biliyor musun?



Korkuyorum ilk defa ,korkuyorum şafaktan,

Bir yatıp uyumak var,ve kalkmamak yataktan,

Bir çiçek koklayarak boğulduğum bataktan,

Ne lanetler okudum,ne zulmettim kendime, biliyor musun?



Yıllardır görmediğim tanıştım gözyaşımla,

İnce bir perde kaldı,ölüm ile yaşamla,

İsmin için pazarlık ettim mezar taşımla,

Ne çiçek koydum üstüne,ne su döktüm kabrime, biliyor musun?



Dolaştım saatlerce,gelemedim kendime,

Acı duymamak için zehir sundum kalbime,

Acınacak bir halde geldim tekrar evime,

Ne döndüm yaşamaya,ne yürüdüm ölüme,biliyor musun?

17.01.04

Kasım KAPLAN