özge süper birşiir! anlam yüklü **SANKİ BİR ÖLÜNÜN SON İSTEĞİNİ YAPMAK İSTEMESİ AMA KİMSENİN ONA YANIT VERMEMESİ**
Günüm Kalmadı
Bütün varlığımı aldı elimden,
Feleğe diyecek sözüm kalmadı.
Yıllardır ayrıyım o sevgilimden,
Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.
Bağban kayıp bağlarımda hazan var.
Sahipsiz bahçemde,gezip tozan var.
Ben yaparım ama başka bozan var.
Bakıp koklayacak gülüm kalmadı.
Yana yana ateşine kavruldum.
Yar yoluna gide gide yoruldum.
Tam varmışken kapısından kovuldum,
Ardından koşacak halim kalmadı.
Dostlar gitti yalnız kaldım burada.
Çok bekledim eremedim murada.
Sevdiğimi tam diyecek sırada,
Tutuldu diyecek dilim kalmadı.
Yıllar gitti yaşlılığı getirdi.
Eski dostlar vefasını yitirdi.
Sevda yedi yüreğimi bitirdi.
Artık dayanacak gücüm kalmadı.
Bahar geldi ,dağlar koku süründü.
benim gönlüm gama, yasa büründü.
Yolun sonu geldi,menzil göründü,
Artık yaşayacak günüm kalmadı.
Şubat_2004
Kasım KAPLAN Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
Her sabah kahvaltıyı
Çıkmamalı yapmadan
Kaynamış yumurtayı
Yemeliyiz rafadan
Sütü, beyaz peyniri
Hiç ihmal etmemeli
Gıdalı ürünleri,
Yemeden gitmemeli.
Doymak beslenmek olmaz,
Beslenmeyi bilmeli.
Her şey karın doyurmaz,
Çok dikkat edilmeli.
Gıda temiz olmalı,
Temiz gıdalar besler.
Bol suyla yıkanmalı,
Meyveler ve sebzeler.
Kasım KAPLAN
Zaman değiştirdi gülen yüzümü,
Boşuna feleğe kızar dururum.
O sevgili yolda koydu gözümü,
Uçuk hayallerle süsler kendimi,
Hain aynalara bakar dururum.
Her gecenin içli matem rüzgarı
Estikçe aklıma getirir yarı.
Birde üzerine gurbet diyarı,
Ateşle sıvadım buzdan evimi,
Dünkü geçmişimi yakar dururum.
Buluştukça gece, ben göz yaşımla ,
Karanlık üstüme yürür hışımla,
Gece beni saran gam arkadaşımla,
Üç tırnaklı bir kuş emer beynimi,
Kendi kimliğimi sorar dururum.
Sokaklar her gece beni kucaklar,
İsyan eder bana yorgun bacaklar,
Beni hayat değil teneşir paklar,
Nefsime sattığım o günlerimi,
Kırmızı bir mumla arar dururum.
Gittikçe Kaf dağı yaklaşır bana,
Yoruldum hasretlik dokunur cana,
Onu tanıdığım günden bu yana ,
Yırttık bir karanlık izler gölgemi,
Ayak izlerime basar dururum.
Beklediğim sabah gecikir her gün,
Dünü yaşamadım, geç kaldım bugün
Bir umut şafağı görürsem bir gün,
Yelkovan her sabah çağırır beni,
Bütün saatleri sayar dururum .
Bir sevda ateşi yanar içimde,
Her gün yoklar beni başka biçimde,
Ben yanmayı seçtim bu son demimde
Bir garip duygular yutar dilimi,
Sevdaya şiirler yazar dururum.
Aradım kendimi bildim bileli,
Ne zorlu bir yolmuş böyle çileli,
Nefsim zalim çıktı,sözü hileli,
Her gün biraz daha azan nefsimi,
Yaşlı darağacı asar dururum.
Yaklaştıkça ömrün son demlerine,
Yüz döndüm tabibin merhemlerine.
Katlanırken onun sitemlerine,
Çift saplı bir kazma sıkar elimi,
Kendi mezarımı kazar dururum.
Unuttun mu beni, sevdiğim yoksa,
Gönder dertlerini sendeki çoksa,
İstemem, sensizken gün doğacaksa,
Zembillerle astım tek kederimi,
Yalnız kaderime ağlar dururum.
11.05.2004
Kasım KAPLAN
Çok iyi yazamam ben,
Düşünürüm söyleyemem.
Dilimden çıkmaz,
Aklımda hep gözlerin.
Ben söyleyemem, sen anla halimden.
Ben düşündükçe, aklına düşsün,
Sen de söyleme kimseye.
Farz et ki yanındayım,
Fısılda kulağıma
Ben duyarım, buradayım, yanındayım.
Kapat gözlerini düşle beni.
Merhaba yeni gün
Merhaba karşındayım.
Kasım KAPLAN