Ey zifiri karanlıkların ışığı!
Ey kimsesizlerin kimsesi!
Ey sessizlerin gür sesi!
Ey bütün ilimlerin şehadet ettiği!
Ey bütün varlıkların anlamı!
Ey başlangıcı olmayan sonsuz!
Doğrudan Kur’an’a muhatap
Olduğum gün ayan,
Ne dilim tutuldu,
Ne de kalemim bir an,
Enbiya ile dost oldum,
Lütfettin ulvi bir beyan.
Ey Semî’-i Mucîb-i Rahim!
Sonsuz rahmetinedir hasretim,
Visal meleğindedir gözlerim,
Vatan-ı aslime davet beklerim,
Her şiirim Sen’sin,
Her dizem Sen,
Ey Vedûd-u Veliyy!
Ey Vâfi-i Kuddûs!
Her isteğim Sen’den,
Ama tek isteğim Sen,
Davet listesine
Beni de ekletsen!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Varlığın aşikâr,
Kâinat ayna.
Varlığın aşikâr,
Mahlukat ayna.
Varlığın aşikâr,
Şems haykırıyor,
“Yâ Nûr!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Kuş haykırıyor
“Yâ Hakk!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Dağ haykırıyor,
“Yâ Celil!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Gül okuyor,
“Yâ Cemil!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Bulut, yağmur
Rahman okur.
Varlığın aşikâr,
Vahid’e koş!
Yıldız okur,
Bunu bir hoş.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Deli etti,
Veli etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir kuş etti,
Seyrettirdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bülbül etti,
Söylettirdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sevgi kokan,
Bir gül etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sular gibi,
Akar etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Hakk adını,
Anar etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Rüzgâr gibi,
Eser etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
İlden ile,
Gezer etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Ne söylerim,
Bilmez etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Kalem etti,
Kâğıt etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Okyanus’u
Yûnus etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Yûnus kokan,
Dünya etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir sır etti,
Mısır etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
İlim etti,
Hilim etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Âlim etti,
Halim etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sürur verdi,
Huzur verdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Özüm etti,
Sözüm etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bulut etti,
Yağmur etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Tek ses etti,
Nefes etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir nur etti,
Pür nur etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Hikmet etti,
İbret etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Fikir etti,
Zikir etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Kitap etti,
Hitap etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ve tüm yıldızların işaret ettikleri,
Ve tüm âşıkların anlattıkları,
Ve tüm kuşların zikrettikleri,
Ve tüm mahlukatın “Yâ Ehad!” dedikleri,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her bir mahlukun,
Gerek kálen,
Gerek hâlen,
Yalvarıp durduğu,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve kentilyonlarca yıldızları,
Ve milyarlarca galaksileri,
Ve milyarlarca gezegenleri,
Boşlukta durduran, aşkınla döndüren
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her kış mevsiminde,
Hayat verdikten sonra,
Yeryüzünü öldüren,
Yaprağıyla, toprağıyla
Müthiş bir kabristana çeviren,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her bahar mevsiminde,
Ölümünden sonra,
Yeryüzünü dirilten,
Yaprağıyla, çiçeğiyle
Ve meyvesiyle haşreden,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve ben görüyorum ki,
Kıyamet anında,
Dilediklerinden gayrı
Her şeyi öldüren,
Ve din gününde tekrar dirilten,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN