Toprağa Ninni
Bir tenha vakitte
Gölgeye sığınmak :
Yorulmak değil.
Diriliştir
Tandırda kavruluştan ,
Güneşin avuçlarında
Eştikten sonra toprağı.
Leke değil
Güneş karaltısıdır
Alnındaki çizgiler
Ve dilinden dökülen ezgiler
Toprağa ninnidir
Kış uykusundan sonra.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ne Vardı ?
SILIPTE SEVABLARIMI GONUL DEFTERINDEN
YALNIZCA GUNAHIMI SAYACAK NE VARDI .
HATIRALARA VURUP HANCERI DERINDEN
O GUZELIM MAZIYE KIYACAK NE VARDI
KOKMADI MI GULLERIM ASK DENEN BAGINDA
TASIMAMIS GIBISIN BENI YUREGINDE
TAM DA SEVECEK IKEN NEVBAHAR CAGINDA
BENI DE EL YERINE KOYACAK NE VARDI.
BUNCA DERDIN SUCUNU YUKLEYIP KADERE
SONUNU DUSUNMEDEN AYRILDIN YOK YERE.
OZLENEN KAVUSMAYI BIRAKIP MAHSERE
O YEMINLI SOZLERDEN CAYACAK NE VARDI.
BİR GÜNEŞTİ GÖZLERİN PARLARDI IŞIĞIN
SÖNMEZDİ HİÇ ATEŞİ YANARDI AŞIĞIN
ÇIKINCA SU YÜZÜNE YALAN BARIŞIĞIN
GÖKTE YILDIZ MİSALİ KAYACAK NE VARDI
Burhan KADAH
Vuslat Türküsü
Sıcacık ellerin değdi Küleğe
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Büyür gayri çınar uzanır göğe.
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Uzaktan gelen can kardeşlerim.
Şimdi sizin için yürek bilerim.
Kafkaslım, Kırgızlım, yiğit Azerim,
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Bilemedik bunca hasret yeter mi?
Sizler mi gurbette yoksa bizler mi?
Bu kenetlenen sevgi, gülen zafer mi?
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Türküler söyledik birbirimize
Ağıtları yaktık, gelince göze,
Sonunda getirdik feleği dize
Bir Ufacık tohum düştü toprağa.
Burhan KADAH
Tutku
“Bu sensin” dedi
Vurdukça kayalara köpüren su.
Yitirmiş annesini
Sarp kıyılarında Ege’nin
Gömmüş öksüzlüğünü
Toprağına Anadolu’nun
Ama deşmeye gör yarasını
Yine köpürür azgın sular
Yokluğunda bir ilacın.
O aşk değil,
Sevda hiç de değil;
Yakalanmış kartalın pençesine
Yırtılmış tırnakları
Kana bulamış her bir yanını…
“İşte bu sensin” dedi;
Telaşlandıkça
Gönlüme çöken tutku.
Burhan KADAH
