Eğitim Sitesi

Tutku Şiiri

Tutku

“Bu sensin” dedi

Vurdukça kayalara köpüren su.



Yitirmiş annesini

Sarp kıyılarında Ege’nin

Gömmüş öksüzlüğünü

Toprağına Anadolu’nun



Ama deşmeye gör yarasını

Yine köpürür azgın sular

Yokluğunda bir ilacın.



O aşk değil,

Sevda hiç de değil;

Yakalanmış kartalın pençesine

Yırtılmış tırnakları

Kana bulamış her bir yanını…

“İşte bu sensin” dedi;

Telaşlandıkça

Gönlüme çöken tutku.

Burhan KADAH Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Burhan KADAH Şiirleri:

Gazel

Güzel bir yâre düştüm ben ki aşkımdan sefîl oldum

Mükerrem bir nîgar sandım, gûlam düştüm gâfil oldum



Teayyüş kâmı aldım ki câlibtir o can güdaz

Sanırsın sen, ölümden ayrı kaldım, müstakîl oldum.



Garâip bir bedîa ki efsünkâr bulursun hep

O efsunkâr ki zulmettikçe aklımdan zâil oldum.



Giriftârın figân eyler yakışmaz gülruya mihnet

Yeter zulmun cefân, dertlerle ben enîs-i dîl oldum



Nihandır hep nigâhlar yarda, Burhan sezdi çün belli

Vefasız yâr yüzünden, ben de zalimden zelîl oldum.

Burhan KADAH

Vurdukça Mızrap Tellere

Vurdukça mızrap tellere

Nağmeler bana “yar” dedi

Hasretle baktım yollara

Turnalar gelmen zor dedi



Sensiz günler kara bağlar

Ağlar durur dakikalar

Takvimdeki tüm sayfalar

“Daha çok yıllar var dedi



Ufka çöken kara sisler

Uzaklarda seni gizler

Sevdayı bilen seyisler

Hasret atını sür dedi



İnce gönlü kırık dökük

Bir aşık ki boynu bükük

“Feleğin insafı sökük,

Sevdanın gözü kör” dedi



Nasıl dayandım yıllara

Senden uzak dura dura

Gurbet sabrı soktu zora

Sevda: “yükün ağır” dedi



Girmişti şeytan kanıma

Kıymak istedim canıma

Koydum namluyu alnıma

Bildiğim bir ses “dur” dedi.




Burhan KADAH

Firar

Yıllar önce,

Bir zindan kurdum gönül kal’emde

Ördüm nefretle, duvarlarını

Dokudum kinle, surlarını



Sonra

Sararcasına bir yarayı

Mahkum ettim sevdayı:

Buğulu gözlerimle

Sûzinak destanlar içinde....

...

Nasıl çarparsa dalgalar yara

Vurdukça vurdu zaman

Köhneyen duvarlara,

Unuttum sandığım sevda

Yüklendi surlara.



Ardından

Güzelim hücrem

Sayende

Yaşadı bir yeşil deprem,

Ne sur kaldı , ne duvar

Yıkıldı demir kapılar;



Şimdi

Bir büyük firar var:

Canlar koparıp da canımdan

Kaçtı sevda,

gönül zindanımdan...

Burhan KADAH

Tutku Şiiri