Toprak Olsun Gayri Mekanim
bir gün geldim yaşadım soldum
ben bu kalbe hep dert buldum
çaremi ancak yaradan bildim
toprak olsun gayri mekanım...
ellerim hep boştu kalbim yanık
dünyada virandım garip bir aşık
yar aşkına sazım hepten kirik
toprak olsun gayri mekanım...
murat alamadım fani dünyadan
bir kuş gibi giderim bu diyardan
sözüm size kalsın yanmışım aşktan
toprak olsun gayri mekanım...
sevenler sarsın artık sevdiğini
felek ayırma seven kalpleri
ben alamadım eller alsın yarini
toprak olsun artık mekanım.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Acaba
Hayatın ortasında parlayan bir ışık var
Acaba güneşin yokluğundan mi ?
Kâinatın etrafında dolanan bir nokta
Acaba insan mı yoksa göz yanilmasi mi?
İnsan bu kadar mı evrim geçirir Acaba
Gerçeklere kör haykırışlara sağır...
Yeter artık bu kadar vijdansizlik
Hep böyle kötü mü olur Acaba?
Gecenin karanlığı korkutucu mu olur
Neden karanlığın ortasında bir ışık olmasın
Acaba olsa dünya dönmez mi?
Yoksa sonu mu gelir yalan dünyanın
Sevdiklerimle yaşama isteğim vardı oysa
Acaba insan sevgisini tadacak miyim
Her geçen gün benim aleyhime işliyo
Acaba yine ben mi kaybedeceğim
Yeryüzünde artık hayat diye bir kavram yok
Çünkü siz hain insanlar yok ettiniz
Acaba bu çirkinliğin arkasında ne var
Acaba ne var Acaba ne...
İsimsiz
Bendeki Sen
İlk görüşte değil bizimkisi,
Kaçamak bakışların aşkı...
Bir günlük kiralık mı kalbin,
Asla! Tapuludur kalbinde sevgim...
Kirletilmiş sevgilerden bize ne!
Tertemiz sevmişsek kime ne!
Hayat zordur sabır gerektirir,
Sen varsan sonumuz selamettir.
Umut olursan ümitsizliklere,
Gelecek olursun hayallerime...
Her daim zikrimiz Allah’tır,
Yolumuz İslam’sa cehennem bize uzaktır...
Zifiri karanlık olsa ne yazar,
Güzel gözlerin parlıyor azar azar...
Mutluluk hakkın yolunda gizli,
Biz yolcuyuz maneviyat yüklü...
Bir Ay ki benziyor çiçeklere,
Bürünmüş hayallerimdeki senlere...
Yazmakla bitmez ki sen,
Ezelden ebede her şeyimiz sen ben sen ben sen ben...
İsimsiz
Ölüm Ve Unutulmak
sevmek bazen hançer olup saplanır yüreğine
yaşamak zor gelir bazen ölmek istersin içten içe
dünyanın gerçek olmadığının farkında olsan bile
her nefesini bu dünyaya harcarsın ya işte
ömür yaşadığın kadar değil hatırlandığın kadardır
sevgi olmadan yaşayan insan kuru bir kalabalıktır
ölmek kara toprağın altına girmek değil
girdikten sonra ebedi unutulmaktır
söyle be fani en içten
yardım ettin mi derinden
yapmadıysan düşün ve endişelen
sen yaşadınmıki sahiden
o kara toprağın altında bağırsan bile
duyan olmaz boşuna ümit etme
sen bu dünyada duyuracaktın sesini
gelen olmaz boşuna bekleme
unutulmak kadar acı birşey yok bu evrende
öldükten sonra hatırlansan ne çare
iş işten geçti bir kere
ÖLMEK UNUTULMAK DEĞİLDE UNUTULMAK ÖLMEKTİR....
İsimsiz
