Umuda Koşuyorum
Hiç bitmez tükenmez sandığım çok ânım oldu
Ve belki de hayat beni buna alıştırdı da
Ama bir umudum var artık
Evet inanılmaz değil mi?
Hiç bitmeyecek, tükenmeyecek olan neydi ki?
Unuttum gerçekten sohbetimizle
İyi ki tanıdım ve yine iyi ki tanıdığım sendin
Uyursam geçer sandıklarım, uyuyunca arttı hep
Ama sen gelince her şeyi atlatır olduk nedense?
Ne uykuya, ne gözyaşına mahal bile vermeden
Belki de sevgiydi beni tekrar yaşatan
Ve o sevgi sendin, hep öyle de olsun
Sen benim içime çektikçe gönlümde açan bahar çiçeklerim
Her yerde telaşlı-telaşlı koşuşturan küçücük canlılarınki gibi yaşam
savaşımsın artık.
Yada evet savaş senin isminin yanına yakışmıyor be çiçeğim
Sen benim yaşam umudumsun, soludukça yaşıyorum seni
Yaşadıkça umuduna koşuyor, her adımda daha da yaklaşıyorum umudum olan sana
Bu satırları yazarken sana, her ne kadar umudum olsa da
Bir beklentim yok senden yana...
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seni Seviyorum Sılam
İlk kavgamızdı bu
Yaralanmış mıydık ki derinden?
İlk kırgınlıktı bu
Üzülmüş müydük ki bilmeden
Çıkmıştı amansız bir söz hissetmeden
Pişman olmuştum gözyaşlarımı silmeden
Gururuma yenildim akşam güneşim
Söyleyemedim narin bir söz seni incitmeden
Sıla gibi üzdün beni ey sılam
Yar elinde yareme açtın koca bir yaram
Naz etme ürkek yar, etme dünyayı haram
Cayma verilmiş yeminlerden, ben nasıl dayanam
Düşürme mecnun misali bu yüreği çöle
Üzülme sakın, bakma dilimdeki arsız söze
Görseydin gözleri, gülüp geçerdin yalan sözlere
Hala inanmıyorsan, bak seni anlattım cümlelere
İsimsiz
Geceye Düşen Yıldız
Uzaklarda arayıp, yakınlarda kaybetmek
Bir kağnının sırtında yüzerek yaşamak gibi
Sular ardında kapalı taştan oluklar
Yolların çevresinde yorgun bir atmaca
Güz vurunca çarkını demir sarnıca
İçimde kelebekler zamana dökülürdü
Dem vaktini arayıp Mecnun gibi çöllerde
Nice gonca güller geçti dimağımdan
Adımın sensiz anıldığı zamanlarda
Mevsimlere uğrayıp , takvim yaprağından
Vakitsiz gecelerde bağışladım ismini
Gözlerin uzaktan gözlerime dokundu
Göğsüme saplanıp, kaderime vuruldu
Yasaksız geceler bağlanır şimdi
Sözcükler şiirlere hangi vakit bürünmüş
Kutupsuz çizgiler belirdi gözyaşlarımda
Soğuk bir nefesti içimde yayılan
Yaşamayı tatmak kırık parçalarda
Köprünün sonuna uzanan izler
Teslimiyet duygusu ruhun ön saflarında
Kusursuz bakışlarda yaklaştım sana
Masumane kelimeler döküldü dilden
Sayfalar uzanıp gecenin ışıksız yollarına
Bir kalemde yaşayıp yazdım hayatı
Sen kalbe düşen son kurşun izi
Göklerin mavisinde yüreklere dokunan
İçinde bir sır gibi sakladın bizi
Söylesene zamana sığabilir miyiz?
Renklerin uyumu tonundan belli olur
Rüzgarlar dünyaya kök salmak için
Gölgeler doludizgin adımlar salarken
Kayboldum şehrin karanlıklarında
Perdeler ardında güneş yüze görünmek için
Gözlerine dokunmak için uzanırdı ellerim
Buluştu yalnızlığın talihsiz sokaklarında
Umuda saplanıp yaşadım seni
Ellerini aradım şafaklara bürünüp
Dikenli yolların bodrum katlarında
Saklandım görüntülerin yamaçlara vurduğu
Sessizliğin hakim vurgunlarından
Uzun bir mektupta ismini bağışlayıp
Hatırladım yolun sonuna yaklaştığımı
İsimsiz
10 Kasım
SARI SAÇLIM MAVİ GÖZLÜüm
1938'DE VEDA ETTİ BİZE.
O GÜN BİR FELAKETTİ TÜRKİYE CUMHURİYETİNE.
ATAM SEN RAHAT UYU RAHAT UYU.
ATAM BİZ GELECEĞİN BÜYÜKLERİ OLARAK
BU MİLLETİN YANINDAYIZ.
BÜYÜK KÜÇÜK DEMEDEN BU MİLLETİ KORUYACAĞIZ.
CEVRİYE YILMAZ
İsimsiz
