Türkülerim gelmez dile
Dokunma hiç saz aşınır
Deprem kıydı tam on ile
Ağlama sus göz aşınır
Yiten canlar ciğer yaktı
Yarım kalan bomboş baktı
Yüreklerde hep kan aktı
Zaman durdu an aşınır
Kalan için yarın var mı
Nefes almak ona kâr mı
Sığmıyor bak dünya dar mı
Kanar yara ten aşınır
Dünkü hayat şimdi nerde
Tek gördüğüm siyah perde
Güneş battı enkaz yerde
Umut söndü can aşınır
Yankı PAK
Yankı PAK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
bir uğultu
bir uğultu ki hiç sorma
sesiyle eş zamanlı
yıktı sancıyan yüreğimi
ne bu demeye fırsatım olmadı
düşüverdi dilim
sus denizine
solumun kapıldığı afet
"yoksun" luk idi
gözlerim mesafe kurbanı
gözlerinsizlik de...
işte bu yüzden
anlatmak anlamsız
anlaman imkânsız
tek servetim
hislerim var ama
yollasam alır mısın sevgili
hisleşelim mi biraz
Yankı PAK
Yankı PAK
Çocukluğumun ozanı
Konuk oldu kulağıma
Büyülemiş sözlerini
Vurdu kalbimin zarına
Büyüyüp de varam dedim
Dertli ozanın yanına
Çocuksun ya anlamazlar
Konuşsan seni duymazlar
Büyükler bilir herşeyi
Seni adamdan saymazlar
Ozan hissetmiş olmalı
Sesinde verdi ikramı
Görmek gerekmez yüzünü
Ağırlarsan her sözünü
Perdeler kalkar aradan
Açık tutsan kalp gözünü
Şiir sazla güzelleşti
Benim gönlüme yerleşti
İkramını unutmadım
Nur içinde yat ozanım
Kalemim sazına borçlu
Naçizane döktürüyor
Sen kadar olmaz elbette
O çocuk senle büyüyor
Yerini almak ne cüret
Tanışmadık beni affet
İkramın tadı dilimde
Buluşalım o iklimde
Büyümüşlüğüm var artık
Tutamaz beni hiç kimse
Bu bestem sana ozanım
Ulaşır belki selamım
Yankı PAK
Yankı PAK
Cesur bedenine sıkılan kurşun
Kalbimde alevlenip yankılandı
Düşmanın umudu toprak oldu da
Tayyar Ana göklerde dalgalandı
Yankı Pak
Yankı PAK