Unut Onu Kalbim Şiiri

yavuz türkyılmaz unutturamazsın bi kere sevmiş o yürek.

Ana

Ana olanların acı yanları

Yetersiz kalıyorum sanıları

Bu yüzden saklamak istese de

Yüz güler ,kalbe damlar gözyaşları



Onlardan bir şey esirger gibi

Suçlar kendisini vermemiş gibi

Oysa yaşadıkça çocuklarını

Seviyor canını verecek gibi



Ah anneciğim! Düştüm canım yanıyor

Rüyada olsa gerçek sanıyor

Yavrusu yanı başında ,acaba

Ulu Tanrım !böyle kim haykırıyor



Ana kadar hiç kimse sevecen

Olamaz,arama nedir acelen

Annelerde bir zamanlar çocuktu

Büyüdüler sizin gibi bilmeden



Fatih Özkaya

Edebiyat Öğretmeni

KARMA ŞİİRLER

Kadrolu Yalnızlar İçin

unuttuklarınızı soruyorum
hiç hatırlamak istemediklerinizi
teninize iz bırakanları
ve izinizi taşıyan tenleri

görmesenizde sezdikleriniz var mı sizin
unutmasanızda unutur gibi yaptıklarınız

dualarınız var mı
ya duvarlarınız

gidenleriniz
çekip gidenleriniz oldu mu sizin
hiç beklemeden
bir şey söylemeden

elinizde kalan gidişleri soruyorum
yüreğinizde ki bitişleri
kimin hayali kaldı gözlerinizde
o kalp o yarayı kimden aldı

aşkı en son kime hapsettiniz
ya da kime terkettiniz aşkı

siz
siz birinin sonu oldunuz mu hiç
ya da bir şiire konu oldunuz mu
yoksa siz hep terk mi edildiniz

unutmayı kim öğretti size söyleyin
ihaneti kim ezberletti
artık sevmesenizde
hala rüyalarınızda gördükleriniz var mı sizin

söyleyin
bilmem hangi sokakta ve banklar üstünde
kimin ismini yana yana karaladınız bir kenara
ya da unutulduğunuz o caddede ve yine yağmur altında
kimi buruşturup attınız bir tarafa
söyleyin


yıllar sonra döndükleriniz oldu mu sizin
yollar aldıklarını geri verdi mi
peki değer miydi bir hiç için
söyleyin

yalnızlığı size kilitlediklerinden beri
artık geceler hiç bitmiyor değil mi

şimdi
her sabah uyandığınızda
yanınızda olmayan o kişiden
artık nefret ediyorsunuz değil mi

biteceğini bile bile başladığınız aşkları soruyorum
ben demiştim dediğiniz o anları
hep yanındayım diyenlerin yokluğunda
ve yüzlerce ölü varken yüzünüzde
ne yapacağınızı bilmeden dolaştınız mı sokaklarda

söyleyin
iyi ki yapmışım dediğiniz hatalarınız var mı bu hayatta
onu hatırlarım diye dinlemediğiniz şarkılar
yine ağlarım diye izleyemediğiniz filmler
kafanızın karıştığı durumları soruyorum
okuyup okuyup anlamadığınız kitapları
gözlerinizin boşluğa daldığı anları
uzaklara
hani çok uzaklara
başınızı bir omuza yaslamayalı çok oldu değil mi
ya da kalkıp gitmeyeli birinden
bir kalp yangınından arta kalan duygularınızla
siz
gitmek istediniz mi hiç

iyi niyetinizi kaybettiğiniz anları soruyorum
kara kaplıya kaydettiklerinizi

sizi kandırdığını zannedenlere inanmış gibi yapıp
belki bir gün düzelir diye sabrettiniz mi hiç
ama bazılarının büyüdüklerini hiç göremediniz değil mi

hatıralar baş ucunuzda nöbet tuttu hep
çünkü o sizi hep unuttu
unuttu değil mi
hani bazen bir sigara yakıp bir şarkı açarsın ve susarsın
hani o şarkı senin söylemek istediklerini söyler ya hani
işte anlaşılmak tam da böyle bir şey değil mi

bilirim
hala kokladığınız elbiseler vardır elbet
ya da unutabilmek için hiç gitmediğiniz yerler

söyleyin
birine kendine iyi bak dediniz mi hiç
hoşçakal diyebildiniz mi
kendine iyi bakabildi mi peki
hoşçakalabildi mi

her yeni aşkta hep aynı ezberi yaşıyorsunuz değil mi

söyleyin
en başa dönüp te yeniden yaşanmak isteyen hayat mıdır
peki yaşadıklarını inkar eden adam mıdır
adam mıdır söyleyin

içinizde öldürdükleriniz oldu mu sizin
tarihe gömdükleriniz
inkar etmeyin
kalbiniz mezarlık gibi değil mi
ve bu mezarlıkta artık bir ölü için dahi boş yer yok değil mi

lafı ağzınızdan alan şarkılarınız mı sizin
hayallerinizi erteleyip masadan kalktıklarınız
yalan duymamak için soru sormadığınız kişileri soruyorum

hani burda öpmüştü sizi
hani şurda çiçek vermişti
şimdi
aynı kişi
binlerce kez çoğaltıp hüzünleri
size milyon kere öldürüyor değil mi

göğsünüzün daraldığı anları soruyorum
kalbinizin sıkıştığı
söyleyin
firar etti mi aklınız hiç
peşin uçup gitti mi
lanet olası usulca yaklaşan uğursuzluk size de uğradı mı hiç

ya gözleriniz
kimi görmezden geldi geçenlerde
ya o denildiği zaman aklınıza kim geldi

en önemlisi siz
beklediniz mi hiç
hiç gelmeyeceğini bile bile
gözlerinizi tavana çakıp
onun yattığı tarafı boş bırakıp
ve resimlere bakıp bakıp
kahretsin
beklediniz mi hiç

uyku tutmayan anlarınızı kime anlattınız en çok
ve kim gerçekten anladı sizi söyleyin
suç benim dediniz mi hiç kendinize
suç benim

kırılgan mektuplar yazardınız ya hani
hani katiyen gönderememek için
adresi yoktu
ve kokusu
ve teni

sizi sizden
habersizce alıp götüren
o kişiden
artık nefret ediyorsunuz değil mi

yüreğinizin sızladığı anları soruyorum
göz bebeğinizin titrediği
ne varsa birden bire koyar ya hani
yıkar geçer ya herşey
yıllar geçmiş olsa da üstünden
ardından hala garip garip
el salladıklarınız var mı sizin

gitme kal dediğiniz oldu mu bu hayatta
ya kimin imzası var gülücüklerinizin altında
hıçkıra hıçkıra ağladığınız anları soruyorum



artık uyku
uyutulduğunuzu anladığınızdan beri hiç
hiç değil mi

hiç sevmemiş gibi yaptınız ya hani
hani kaybetmemek için
ne oldu peki söyleyin
(ben söyleyeyim)
yine o şarkıyla gözleriniz doldu aptal aptal
yani böyle her gece konuştuğunuz insanla konuşamayıp
çektiğiniz resimleri ona gönderememek
garip oluyor değil mi

uyanamam diye uyumadığınız geceleriniz var mı sizin
hani gözleriniz yine o imkansız resme bakarken

mezarlıklara bıraktığınız duvakları soruyorum
durupta inmediğiniz durakları
hayalini kurduğunuz dudakları
yani tuzakları
yani elini her gün biraz daha bıraktıklarınızı soruyorum

hesaplarken gidişlerle bitişleri
artık durulur gibi değil değil mi

yani siz
zorundayım zorundasın derken
bir yolun sonuna geldiniz mi hiç

İnsanlık bende kalsın dediğinizde
İnsanlık sizde kaldımı hiç

söyleyin
hani gözlerine bakardınız ya en çok
hani derin bir uçuruma bakar gibi
ben gitmem diye hep söz veren o insandan
artık nefret ediyorsunuz değil mi


siz
dinleyerek eskittiğiniz
ve hep yarım kalan hayallerinizin üstüne yemin etmediniz mi
bir daha sevmeyeceğim
bir daha sevmeyeceğim
bir daha sevmeyeceğim diye

hani o sahile gitmeyecektiniz bir daha
hani o yolda bir daha yürümeyecektiniz
oysa siz dua ederken
hep ondan önce ölmeyi dilerdiniz

avuç içinizin hiç kapanmadığı anlarınız oldu mu bu hayatta
aşkı temiz tutmak isterken
kirlendiğinizi hissettiniz mi
acaba şimdi ne yapıyor dediklerinizden nefret ettiniz mi hiç

söyleyin
son pişmanlığın işe yaradığını gören var mı aramızda
ve hiç af etmeyeceğiniz insanlar var mı
benim var

Turgut Sakin

KARMA ŞİİRLER

Ey Gönüller Sultanı

Dağlar taşlar konuşmuştu kendi dilince.

Bir ses duydu, Cebrâili orada görünce.

Sevgin doldu gönüllere, Ey Sultanı ezel!



Nurun kucaklar semayı Hira nur dağından.

Şerefi üstün Kuran inmemişmiydi oradan.

Göster görelim yüzünü, gül peygamberim.



Boyun kırmış Sevr tir tir titrer, Hira inler.

Başın eğmiş yüce gökler, Kuran diye gürler.

Rabbimin lütfu keremi, Ey gönüller sultanı!



Bütün cihan doyamıyor bu hazza elbet.

Güzelliğin ötesinde sonsuz bereket.

Cennet gülü, gönül çiceği peygamberim.



Bu sevda ağrılarına yürekler dayanmaz.

Mahbubuna olan sevgiler gönüllere sığmaz.

Ey insanlığın şerefi, Ey sevgi güneşimiz!



Elbette kalb hüzünlenir, göz yaşarır.

Bu yanmış yüreklerin, acı feryadıdır.

Bize bir selâm eyle, Ey şefaatcımız!



Tutamadım gözlerimi, akıyor yağmur misali.

Rabbim metetmiş seni, sen dilsizlerin dili.

Sen ciğeri yanana su, Ey enbiyalar sultanı!



Allahım ilâhi rahmetini üzerimize indir.

Efendimizi bize fazla yaklaştır, sevdir.

Kokusu güzel, canım, canım peygamberim.



Rahmanın rahmetiyle nesiller boyu anılacaksın.

Sen Habibi Kibriyasın, gönüllerde yaşıyacaksın.

Sen alemlere şifa nursun, sen gözlere ışıksın.



Mekke / 14003 H.

Ali Kılıç Kakiz

KARMA ŞİİRLER