gideceğini bile bile sevdim seni.
unutacağını bile bile kördüğüm oldu kalbim kalbine
ahh sevgili kim sevebilir benim kadar seni
kim ilmek ilmek içine çeker nefesini
kim dönmeyecek birinin yolunu gözler ki
ben bekledim seni
dönmeyeceğini bile bile
her gün papatya parkında beklerim seni
ömrümce beklerim karanlıkta yolunu...
yazan yaren
Yaren (1) Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sensizlik Kalbime bir bıçak gibi saplandı yar.
Hayat seninle güzeldi şimdi güneşler doğsa da dünyama
aydınlatamaz bin güneş de doğsa
dünyamı asla asla aydınlatamaz
her güneş doğuşunda kat ve kat artıyor özlemlerim
hasretin çöl misali kavuruyor benliğimi
gitme canımda can yârim
aydınlık dünyamı karartma
güneşim ol doğ her sabah yarınlarıma...
Her bir günün umutla her bir günün huzurla
GÜNLERİN AYDIN OLSUN YARINLARDA...
YAZAN YAREN
Yaren (1)
Annem bir bilsen nasıl özledim seni
sıcak kollarına hasretim annem
bir görsen halimi çok yoruldum usandım annem
iki yüzlülüğü dost görünüp sırtımdan vuranları
kalleşin alasını yaşadı kızın annem
bıraktın bir başıma gurbet ellerde
leş kargalarının içinde ne yaparım
sensiz kimsesiz bir başıma annem
yoruldum annem çok yoruldum
yokluğunda kördüğüm oldum
ah olsan yanımda
gücüme güç katsan
halen küçük kızınmış gibi saçımı okşasan
masal anlatıp uyutsan
kışın ortasında ben hiç üşümesem annem
hergün resmine bakar ağlar dururum
hayalin odamda avunurum
saatin yelkovanı akrebin sesiyle irkilir
benliğim dört duvar arasında kaybolurum...
yazan yaren
Yaren (1)
Üşüyorum yokluğunda odam zifiri karanlık
ellerim bedenim hasret kalmış sana
titriyor bütün benliğim yokluğunda
İstanbul beyaza bürünmüş
tıpkı kalbin gibi
bir onlar güzel görünüyor gözüme.
sessizlik bürünmüş içimize
konuşmaz olmuş diller
biter mi bu günler geçer mi
bize yine yaz gelir aydınlık olur mu
güneş bizim için yine doğar mı sevdiğim
ben kışın ortasında bile nefesinle olsa ısınır mıyım
ah yarim sen gittiğin günden beri
ben hiç ısınmak nedir bilmedim bilemedim
yokluğunda ben hiç gülmedim...
YAZAN YAREN
Yaren (1)