Üşüyorum yokluğunda odam zifiri karanlık
ellerim bedenim hasret kalmış sana
titriyor bütün benliğim yokluğunda
İstanbul beyaza bürünmüş
tıpkı kalbin gibi
bir onlar güzel görünüyor gözüme.
sessizlik bürünmüş içimize
konuşmaz olmuş diller
biter mi bu günler geçer mi
bize yine yaz gelir aydınlık olur mu
güneş bizim için yine doğar mı sevdiğim
ben kışın ortasında bile nefesinle olsa ısınır mıyım
ah yarim sen gittiğin günden beri
ben hiç ısınmak nedir bilmedim bilemedim
yokluğunda ben hiç gülmedim...
YAZAN YAREN
Yaren (1) Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
AH, sevdiğim özlemim Hasretim her bir şeyim olan sevdiğim tutkunu olduğum ADAM.
AHH, bir bilsen yüreğimi aklımdan geçenleri bir okuya bilsen
o zaman anlarsın kış da baharım baharda yazım olduğunu
kimsenin seni bu kadar sevmediğini anlar
bulutların üzerinde uçarsın kuş misali
AAHH, benim tek sevdiğim çınarım
İLMEK İLMEK NAKIŞ NAKIŞ içime işlediğim HAPSETTİĞİM,
sahibim bildiğim ADAM.
yokluğun diye bir şey yok bende
sen hep oldun olacaksın bende benliğimde...
YAZAN YAREN
Yaren (1)
Sevenin sevdiğine yolun açık olsun diyebilmesi kadar,
kötü bir şey var mıdır bu hayatta.
Canının acıya acıya hoşcakal,
bundan sonra ben yokum hayatında,
bundan sonra kendine iyi bak diyebilmek.
Artık kiminle yürürsen yürü,
benimle yürüdüğün yollarda,
benimle güldüğün gibi onunla da gül diyebilir mi insan çınarına.
Yokum dünyanda zaten olmamışım ki
Olsaydım sebepsiz bırakıp başka gülün kokusunu koklar mıydın?
Hiç diyebilmek ne kadar da büyük koyuyor insana.
Meğer sevmekte fedakârlık istermiş
sevdiğinin mutluluğu için vazgeçmek gerekmiş
geriye bir tek kendine iyi bak cümlesi kalırmış dillerde...
YAZAN YAREN
Yaren (1)
En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1)