Eğitim Sitesi

Vahid-İ Ehad Şiiri

Vahid-İ Ehad

Her insanda var,
İki el, iki ayak,
İki göz ve iki kulak,
Buradan anlayarak
Kul Vahîd’e ulaşacak!

Dikkatle bakacak,
Sonra akla varacak,
İnsanlar azaca bir ancak,
Her birinde alamet-i farika bulacak.
Ve kul Ehad’e ulaşacak!

Sonra bakacak,
Elma dolu bir ağaca,
Tat, koku, renk,
Şekil ve sanatla ahenk,
Kulu Vahîd’e sevk edecek!

Biraz daha yaklaşacak,
Ve dikkatle bakacak;
Tat, koku, renk, şekil ve sanattaki birlikle,
Her elmada bir farklılık görecek,
Ve Rabbim Ehad’dir diyecek.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Yûnus KOKAN Şiirleri:

Önce İhlas Derim

Hadis, fıkıh, tefsir, kelam...
İlmi talep ettim her an,
Akıp gider; durmaz zaman,
Önce ihlâs derim o zaman.

Farz, vacip ve sünnetler;
İbadet derim her an,
Ruhsuz ceset yaşamaz,
Önce ihlâs derim o zaman.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Gidiyoruz Hep Birlikte Kutlu Ölüme

Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey ruh! Haydi, sen özgürlüğe.

Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey kalp! Haydi, sen sahibine.

Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey akıl! Haydi, sen sevgiliye,

Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey beden! Haydi, sen defnedilmeye,
Geldiğin toprağa, tevâzu ile...

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Şehit Kokan Toprak

Ey bu vatan evladı!
Dur, bir tanı ecdadı!
Özgürlüğünün adı,
Şehit kokan toprağı.

Bayrağına kastetmiş,
Gözü dönmüş caniler.
Nerelerden geldiler?
Hem neden geldiler?

Hedef Çanakkale’ydi,
Leş kokar kibirleri,
Haçlının zelilleri,
Döktüler zehirleri.

Donanma son sistem,
Boğazda kuduzlar,
Toplar hiç susmuyor,
Kinler kusuluyor.

Zırhlılardan gelen toplar,
Uçaklardan bombalar,
Bunlarda mertlik ne arar,
İnsanlıktan yoksunlar.

İmansızlar, vicdansızlar
Her taraftan saldırdılar,
İman sızlar, vicdan sızlar,
Gövdeler artık başsızlar.

Atan namus dedi,
Vatan canım dedi,
Canını verdi,
Namusu çiğnetmedi.

Yağmur gibi mermiler,
Ecdadın göğsü siper,
Aylarca direndiler,
Haçlı’yı titrettiler.

Atan kalbim dedi,
Vatan benim dedi,
Benliğini verdi,
Bayrağı indirtmedi.

Lağımlardan geldiler,
Bombalayıp gittiler,
Koptu parmak, el, ayak,
Uçtu başlar, göz, kulak

Atan can dedi,
Vatan kan dedi,
Kanını verdi,
Ezanı dindirtmedi.

İmkân bizde dediler,
Galip geliriz dediler,
İmana yenildiler,
Defolup gittiler.

Ey evlat! İşte budur ecdad,
Bil, bildir, diril
Ve dirilt!
Şehit kokan toprağı.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Vahid-İ Ehad Şiiri