Vahid-İ Ehad
Her insanda var,
İki el, iki ayak,
İki göz ve iki kulak,
Buradan anlayarak
Kul Vahîd’e ulaşacak!
Dikkatle bakacak,
Sonra akla varacak,
İnsanlar azaca bir ancak,
Her birinde alamet-i farika bulacak.
Ve kul Ehad’e ulaşacak!
Sonra bakacak,
Elma dolu bir ağaca,
Tat, koku, renk,
Şekil ve sanatla ahenk,
Kulu Vahîd’e sevk edecek!
Biraz daha yaklaşacak,
Ve dikkatle bakacak;
Tat, koku, renk, şekil ve sanattaki birlikle,
Her elmada bir farklılık görecek,
Ve Rabbim Ehad’dir diyecek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kıyamet Ve Haşir
Günlerden Cuma’ydı,
Güneş doğmamıştı,
Sur’dan ses yayıldı,
Mahlukat şaşırdı,
Dağlar kaldırıldı,
Semavat yarıldı,
Arz darmadağındı,
Hakk’ın dilediklerinden gayrı,
Ne yerde ne gökte,
Kalmadı tek canlı.
Sur tekrar çalındı,
Kabir kaldırıldı,
Hesaba çağrıldı,
Kimimiz binekle,
Bak kimimiz yaya!
Kimi benzer aya,
Kimi sürünerek,
Varır o meydana,
Yüzleri kapkara.
Mahşer yeri dümdüz,
Ne dağ var,
Ne deniz,
Un gibi tertemiz,
Toplandık hepimiz!
Gör nasıl terleriz!
Terler amelimiz.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Aşkımdır Sermayem
Şiirler yazarım,
Gönüller açarım,
Sevdaya koşarım,
Rabbime uçarım.
Vedûd’u özlerim,
Meleği gözlerim,
Ölüme gülerim,
Ben kabre girerim.
Amele güvenmem,
Cenneti düşlemem,
Aşkımdır sermayem,
Sevgindir himayem.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Şair Bir Aynadır
Aynı adama baktılar,
Farklı adlar taktılar,
Şâir denen aynada,
Onlar kendilerine baktılar.
Kibirlenip kalktılar,
Nasihatten kaçtılar,
Ben hiç ölmem sandılar,
Gafletle boyandılar.
Onlar kalpsiz taş duvar,
İsyanda bir baştılar,
Yûnus’u taşladılar,
Belki ölür sandılar.
Hadlerini aştılar,
İnkâra bulaştılar,
Hakk’tan uzaklaştılar,
Şeytana yaklaştılar.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
