Vakit Şiiri

Murat Kaleminize sağlık

Vakit

Sanmayan içimizde, yok mütenekkir
Biliriz biz, kim mümin kim münkir
Kimi imanda ilerde, kimiyse fakir
Toplanmış üzerlerinde, onca kir
İslamdır dinimiz, biz mütekit
Kurandır sabitledik,yaptık tekit
Verdik biz rabbimize akit
Bekliyoruz ne zaman girecek vakit
Amacımız orda, yememek zakkum
Şimdiden boğazıma, dizildi sokum
Nasıl bilirdiniz, derlerse merkum
Ben secdedeyim, kirli işte yokum

MEHMET YABAŞ

Mehmet YABAŞ

12 Nisan

İki bin yirmi, on iki nisan pazar
Türkiye'nin üstünde var, birçok nazar
Benim ülkem atlatır, yalnızca bir kaç, ay var
Yok böyle güzel bir vatan, güzel bir diyar
Dün ve bugün, yirmi dokuz büyük şehirde
Zonguldak ile, Eskişehir de
Benim ülkem atlatır, bir kaç gün içinde
Yok böyle güzel bir vatan, harikulade

Mehmet Yabaş

Mehmet YABAŞ

İmkansız Nefes Almak

Üşüyorum bir hastalık sarmış tüm ruhumu
Sen gittiğinden bu yana sevgilim
Kalbimde hala bir heyecan gecelerim zindan
Ağlamaklı gözlerim boğazımda hıçkırık

Unut beni diyerek gittin bıraktın yaralı
Mezarımı kazdın hiç bari içine at
Üşümeyeyim üstümü toprakla doldur
Sensiz zaten imkansız nefes almak

Şimdi essin rüzgar yağsın yağmur
Belki üstümde yeşerir çiçekler
Onlar terk etmez sadece özlem duyarım
Yeniden üstümde yeşerip bitene kadar

Aklım fikrim uzaklaştı bu aralar bende
Zikreder gibi sallanıyorum ellerimi ovuşturarak
Tek başıma korkuyorum karanlıktan
Kendimi dışarıya atıyorum yine geliyorsun aklıma

Buluştuğumuz yerler şu sokak lambasının altı
Fırtınalı bir günde köpüren denizin sahile vurduğu yer
Islanalım diye yanımıza şemsiye almadığımız gün
O toprak kokusunu içimize çekerdik sevgilim

Ben ölmüşüm artık sen gittiğinden bu yana
Az kaldı özlediğim hasret duyduğum mezara
Beni sen öldürdün senden şikayetçiyim
Elveda değersiz değer verdiğim sevgilim

MEHMET YABAŞ

Mehmet YABAŞ