Vişne dalında kırmızı.
Kimse bulamaz bu kızı.
Yanakları kan kırmızı.
Yarim gönlümün yıldızı.
Oy vişne dalı kırmızı.
Yarim gönlümün yıldızı.
Vişne ağacı alçaktır.
Kapının önü balçıktır.
Dami sarkar saçaktır.
Yarim gönlümün yıldızı.
Oy vişne dalı kırmızı.
Yarim gönlümün yıldızı.
Vişne dalda ekşi olur.
Yar kokun yahşi olur.
Bazen öfken vahşi olur.
Yar gönlümün ayı yıldızı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İstanbul kaç parasın?
Gönlümde hep yarasın.
Karadan da karasın.
İstanbul tüketin beni
Bir zulüm şehiri misin?
İnsanı ezen misin?
Hep kazanan sen misin?
İstanbul erittin beni.
Ocaklar söndürensin.
Ümitler tüketensin.
Yok edip öğütensin
İstanbul delirttin beni.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Derviş gibi gezer oldum.
Erenleri arar oldum.
Sevenlere yanar oldum.
Göçtüm gittim dost ellerden.
Yad eller yordu beni.
Aç kuşlarım göçtü yeni.
Pirlerin hoştur demi.
Yol aldım gidiyor gemi.
Gezerek yollar bitmez.
Sığ suda gemi yüzmez.
Sanma değişmez birşey.
Bu devran böyle gitmez.
Hoş sohbet nasihatı.
Her yerde sorar oldum.
Gizle hep kabahatı.
Sevaplar arar oldum.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Biz hepimiz şanlı, büyük bir milletiz.
Alevisi, sunnisi, lazı, çerkezi.
Bir olmazsak, inan ki büyük illetiz.
Bu mesele, ilgilendiriyor, herkezi.
Ayrım yok bizde, hebbir olduk akraba.
Kız alıp verdik, karıştı genlerimiz.
Hırgür yapanlar, düşman sanki, akbaba.
Aşkta engel tanımıyor, gençlerimiz.
Bırak ayrımı, dövüşü, biz insanız.
İnsan çifte ayrılır, kötü ve iyi.
Bundan farklı düşünceyi bıraksanız.
İnanın geçineceğiz, çok çok iyi.
İnsan insandır, gerisini sen boş ver.
Ayırma kimseyi, saçma bir sebeple.
Darda kalana, ihtiyacını, koş ver.
Ansın herkes seni, güzel bir edeple.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL