Yalnızlık Şiiri

Fâni Dünya

FÂNİ DÜNYA

Saçlarda beyazlar ,yaş kırkdokuz
Aslında bu Dünya da, bir var, bir yokuz
Ölüm arkadaş, azraille dostuz
Kısadır ömür,bir bakmışsın Dünyada yokuz

Sevdiğine iyi bak, belki bu Dünyada yolcu
Seni sevmişti inan,yüreğinde bir acı
Son nefesimizde, Allah kelamı
Sen nasip et cennet selamı

Mezarımı taştan yapmayın, toprak olsun
Mezar taşım tahtadan olsun
Karışsın gitsin, mazi olsun
Üzerinde sümbül, gül, Lale olsun

Yaşar ERGİN

Yaşar ERGİN

Yalnızlık

Yalnızım işte var mı dahası
Yalnızlığımda kimsenin yok mu hatası
Beni siz yalnız bıraktınız
Sevinmek en doğal hakkınız

Yalnızlık o kadar zordu ki
Ayna ile arkadaş olursunuz
Onunla konuşur,onunla ağlar
Onunla gülersiniz

Yalnızlık aydınlık olmayan
Karanlığa girmektir
Nereye gideceğini bilmemektir
Önünüze neyin çıkacağı belli değildir

Dünyada sizi yalnız bırakanlar
Onlarda mezarda yalnız kalırlar
Sen yine umudunu kesme
Seni yalnızlıktan kurtaracak
Bir DOST elbet çıkar


Yaşar ERGİN

Yaşar ERGİN

Bizim Aşkımız

BİZİM AŞKIMIZ

Bizim aşkımız bir tabiat olayı gibi
Güneş tutulması,aşk tutulmasına
Gök yüzündeki gök kuşağı,
Parmağımıza alyans olarak

İlkbahar da açan çiçekler gibi,
Ruhuma,gönlüme açtın güzelliklerini
Gökyüzünde parlayan yıldızlar gibi,
Işıl ışıl dı o güzel gözlerin

Her yeri saran bir sis gibi,
Mutluluk sarmıştı bizi
Birden bir gök gürültüsü,bir şimşek
Aşkımız kırılan bir dal misali

Arkasından 8.5 şiddetinde bir deprem
Depremin şiddeti o kadar büyüktü ki
Arkasın da yıkılan,dökülen,bir harabe
Dahası bir daha hiç iyileşmeyen bir kalp bıraktın

Yaşar ERGİN

Yaşar ERGİN