Koyu mavi bir gece
Lacivertler bırakırken tenime
Bütün istasyonlar özlemler
Besteliyordu senin yerine
Paslı demirlerden süzülüyor
Şehrin ışıkları
Beklemek
Bir avuç susuzluktu
Deryanın ortasında
Karanlığın ihtişamına sarılı
Kızıl bir ateş patladı döşümde
Tuvalimde saçların tutuştu
Aklımdan mısralar geçti
Kirpiklerim yana yana
Haydar ŞAHİNBAY
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Taramış saçlarını göğsüme yaslarsın
Kirpiklerini yüreğimin ortasına saplarsın
Bir harfinle bin heceyi bölersin
Söyle güzel söyle
Ocakta çırayı ne zaman yakarsın
Yaramın merhemi nasıl sarasın
Keskin ve uğursuz bir bela gözlerin
En derinde gezer senin kınalı elerin
Söyle güzel ne olur benim hallerim
Haydar ŞAHİNBAY
Haydar ŞAHİNBAY
Sana geldim
Aklımı sende bulmaya
Gözlerinden bana bakmaya
Nehrini nehrime katmaya geldim
Elinden bir bardak su içmeye
Sazından bir tel çalmaya
Dillerinden bir hece yazmaya geldim
Uykularında üstünü örtmeye
Senden kendime bir pay almaya
Avuçlarından yaralarıma merhem sürmeye geldim
Aşkın kaynağını bulmaya
Ayrılığın adını yere çalmaya
Sana biz demeye geldim
Aynalarda saçını bölmeye
Yüreğinden ilaç almaya
Kapına yüzüm sürmeye geldim
Yazgıma yolunu çizmeye
Usumda alfabeni sezmeye
Muradım şem´ini yakmaya
Ve sana akşam olmaya geldim
Bütün gölgelerine konmaya
Nefesinde seni çözmeye
Gövdeme resmini çizmeye
Seni sana sormaya geldim
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Dünya dikeni içinde gizli bir harman
Nice insan gördüklerinden pişman
Seni sevmek bir çınar gibi büyümek
Sözünü dillendirecek bilmem hangi lisan
Karanlığın şem´i tutuştu yandı
Yıkıldı makamım bir güzele kandı
Bütün ışıklar bir yol bulup söndü
Şiir öldü mısralar dul kaldı
Ve kırmızı şarabı terk etti
Güneşi doğuran gülüşün bitti
Hesapsız mevsim bozuk bir hava
Yaralandı düşlerim kaldım yaya
Aynalara bakmadan yüzüm eskitti
Ateşim yanmadan kül oldu gitti
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY