Yaz Duvarlara
Yaralarım var sayısını unuttuğum
Bir gül kadar taze dikeni kadar acı
Yersiz yurtsuz ruhum bulamaz özünü
Kıldan ince yolları geçtim yoruldum
Külümü savurmuş günümü rezil etmiş dünya
Kırılan kalpten daha perişan halim
Dostu bıraktım insana ihtiyacım var
Oklarını topladım bende ki senin
Ve hiç sana benzemiyor bende ki sen
Acıma katık olmuş hüzünlü düşlerim
Bu yüzden hep düz yolda düşüşlerim
Anladım yakacak seni,bana gidişlerim
Yaz duvarlara ne çok sevdiğini beni
Bil ki demiri eritti sana gelirken özlemim
Kalbime gelmiyor artık bir damla huzur
Yolumuzda sonumuzda deli karanlıklar
Sonunu bilmek ne acı güzel başlayan hikayenin
Ne kötü gelenin gideni aratacağı gerçeği
İnsanda para gibi geçmeyecek
Tutmayacak sahte gerçeğinin yerini...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kazanmalıyım Yitirip
Hadi kara bulutlar çökün üstüme
Hadi gökler kaynar sular dökün üstüme
Engebeli bir yoldayım,sonunda sonundayım
Bedenim prangalı sizce kaçacak mıyım
Sarhoş oldum kaderin acısıyla,ayılamadım
İçimdeki şeytanı oyalayıp kurtulamadım
Bu başı taşa reva görenlerin esiriyim
Silinip gidecek miyim dirilip gülecek miyim
Başlamalıyım bitirip kazanmalıyım yitirip
Ama nasıl kendime gelirim kalkıp itilip
Üşüdüm cehennemi düşünüp düşünüp
Üzüldüm üşenip yapmadığım şeyleri görüp
Benliğim önüne dön dedi arkasını dönüp
Bu manaya erdim ve uyandım pek ürküp
Gülüp geçmemeli dedim ölüm gerçeğine
Unutma inan herkesin yaşayıp öleceğine
Bilmeli kaderin bizi yazdığı gibi sileceğini
Biri bir gün sabaha vardırmayacak geceni
Bunları anlamaz cahillerin o ufak aklı
Kime bir damla su kimine deryalar saklı
Şudur hayat ile ölümün en ince farkı
Hayat acı bir gerçek ölüm gerçek bir acı...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
Gece Beni Aydınlattı
Hayatın yollarında ama ölümün kollarındayım
Beni bitiremezsin ben zaten ömrümün sonlarındayım
Sormayın sonum vahim şeytanın solundayım
Arkamdan konuşmayın benim için çenenizi yormayın
Ve dedim ki kendi kendime bu yolda teksin
Vakarlı oluşun artın tükenmez deliliklerin eksin
Bu acıyı sen çekeceğine düşmanların çeksin
Hem dram hem komedi bu film artık bitsin
Yok bir dostum dost sandıklarım çıkardı postu
Bir çoğu ben yokken konuştu ben varken sustu
Puslu havalarda pustu gün geldi gerçeği kustu
Hüzün okyanusunda kelam gemilerim battı
Sefere hazırlanan umutlarım limana demir attı
Bu bir sınavdı kimine ölüm kimine hayattı
Her avaz avaz çığlık bana beni hatırlattı
O kadar karanlığım ki gece beni aydınlattı...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
Sığınaksız
Sabahlarım kanayan bir yara
Geceler unutturur herşeyi
Kurtuluşla yüreğimde ara
Ölüm sana dokunuş değneği
İçimden bir ses umuda giden
Ağzımda bir deniz dilim gemi
Birşey var ki beni ona iten
Bedenim asker ruhumsa deli
Yollar kalmamış hepsinde deprem
Bir anda kalpler taş kesilmiş
Eskiden toprağa olan merhem
Kökünden yağmur toprağı silmiş
Gök kızıllığa bürünmüş bugün
Her bulutta büyük bir derinlik
Sanki yağmurlarda var bir düğün
Yapraklar giymiş saydam gelinlik
Ağaçlar eğilmiş kökleri çıkmış
İnsan süt emmiş anneden helal
Dünya bir hiçmiş huzur kalmamış
Artık toprakta gökte ki hilal
Görmedi göz selama icabet
Öcünü alır ama hep haksız
Garipte olmadı hiç selamet
O da hayatında sığınaksız...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
