En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1)
En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1) Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1)
yazarsın silersin yazarsın silersin
yine yazar yine silersin
bir şeyler yazmak paylaşmak anlatmak istersin
bir türlü kelimeler dizayn edilmemektedir.
Beynini kemirir cümleler
tamamlanmalı her ne diyorsa yürek yazmalı kalemler,
konuşmalı defterler ama düğümlenmiş kelimeler
nutkun tutulur kesilir nefesler.
Döner bakarsın geriye
en uzaklık olan en geriye
canlanır geçmişten en acı mazi
kor ateşine döner yüreğin
susarsın susarsın lal olur diller...
YAZAN YAREN
Yaren (1)
gideceğini bile bile sevdim seni.
unutacağını bile bile kördüğüm oldu kalbim kalbine
ahh sevgili kim sevebilir benim kadar seni
kim ilmek ilmek içine çeker nefesini
kim dönmeyecek birinin yolunu gözler ki
ben bekledim seni
dönmeyeceğini bile bile
her gün papatya parkında beklerim seni
ömrümce beklerim karanlıkta yolunu...
yazan yaren
Yaren (1)