Yaz geldi, güneş çıktı, çiçekler açtı.
Kış geldi, kar yağdı, beyazlar saçtı.
Bahar geldi, tabiat dirildi çoştu.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Mevsim geçti, kuşlar göçtü gitti
İçimdeki bahar, kışa döndü bitti
Kuzular koyun oldu, gelişti gitti
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Hasret içimde tutuştu yandı.
Bu acıya bir tek, seven dayandı.
İçimdeki renkler, soldu sarardı.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Gel sende artık, renklensin gönlüm.
Artık senle, nihayet bulsun ömrüm.
Seven bir bakışla, kapansın gözüm.
Dön gel artık sende nazlı yarim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hastane balkonunda kuşlar.
Oy babam, yatar yatakta.
Camdan görünüyor ağaçlar.
Oy babam, gezemez ayakta.
Ah babam, canım babam.
Kalmadı hastane, gezmediğin.
Oy babam, canım babam.
Kalmadı dert,çekmediğin.
Yattığın yer, nur olsun.
Peygamber, komşun olsun.
Acıların, artık son bulsun.
Mekanın cennet olsun.
M.Y.
Mesut YÜKSEL
Hakların yoksa, şimdi bak sen, bir köleydin.
Yaranamazdın, efendin için, öleydin.
İnsanı, insan yapar, hakların, bunu bil.
Neyim, diye düşünürdün, inan, böyleydin.
Özgürlük yok, fikir yok, yok, verilen haklar.
Mahkemeye düşsen bile, kim seni aklar?
İnsanların, hakkı, hukuku, evrenseldir.
Bizi, insanlıktan soğutmaz mı, yasaklar?
İnsan hakları, evrensel beyannamesi.
Sanki insanlığın, gür ve özgür bir sesi.
Haklar, olmaz ise, biz, yaşayan ölüyüz.
Budur, yaşam sahnesinin, son perdesi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Hava kasvetli, bak, kurşuni bulutlar.
Güneş, bulutların, ardına saklanmış.
Kış geride kaldı, mevsim şimdi bahar.
Koca şehir sanki, aklanmış, paklanmış.
Bir coşku var, yüreklerde, insanlarda.
Bahar başlangıcı olan, nisanlarda.
Kara bulut, örtmek istiyor baharı.
İnsan özlüyor, aydınlık bir sabahı.
Hak eden, hak ettiğini, ister elbet.
Neden, hak yerini bulmaz? İlelebet.
Savaş, zafer, mücade eseridir.
Kararmış kalpler, kibirin esiridir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL