Yaşamın şifreleri
Sırları gizemleri.
Ah! ne ola ki?bunlar.
Bak, oku şiirleri.
Duygular var hep onda.
Hisler var mısralarda.
Acı, elem de olur.
Şiir burda son bulur.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yürekten Dileğim
Seviyorsun, sanmıştım ben aslında.
Kalır mıyım, derdim, onun aklında.
Ben sevgine, yürekten inanmıştım.
Sen ise, işin, eğlence faslında.
Benim sevgim, ikimize yeterdi.
Yalan seviş, ölümden de, beterdi.
Kişiyi, kendi gibi bilir, insan.
Gerçek aşk, bak, dünyalara bedeldi.
Bazen insanlar, çok mutlu olur ya.
İçi dışı, güzel, umutlu, olur ya.
O zaman, anlayamaz sahteliği.
İşte o an, kalp, bulutlu olur ya.
Ben, tıpkı öyleyim, bak, şimdilerde.
Yürek, kuşkuda ve hep kimdilerde?
Yaradanımdandır, benim isteğim.
Olmaz mı hiç?Kul yürekten dilerde.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:
Ey insan! bak sende ki kibire.
Sonunda konacaksın, kabire.
Neden küçük görürsün, her şeyi?
Günaha boğuldun sen, habire.
İnsan olmak, bize büyük nimet.
Vardır mutlaka, bunda bir hikmet.
Mevla bak, akıl bahsetmiş sana.
Kullan, vardır bunda bir ganimet.
Oldum deme, piştim deme, hemen.
İyi olsun, ruhunda egemen.
Hayatta öğrenci ol , sürekli
Bilgi olsun sana, tek öğretmen.
Sen on düşün, bir söyle sözleri.
İnsanın, yalan olmaz gözleri.
Efendi ol, incitme kimseyi.
Unutma!, içindeki tözleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ömrüm fırtınaydı, duruldum.
Yaş aldıkça, hepten yoruldum.
Kalmadı gücüm, hep tükendim.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Gençlik bir bahardi, tez geçti.
ihtiyarlık, hep geldi çattı.
Ölüm, sıradan beni seçti.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Çalıştım, yoruldum, tükendim.
Zor işleri, ben hep yüklendim.
Kâh kirlendim, kâh temizlendim.
Gidiyorum; dostlar elveda!
İnsan gider, kalır tek izi.
İyilik, insan yapar bizi.
Kimse çözemez, hiç bu gizi.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL