ferda CANIM HOCAM İYİKİ BENİM HOCAMSINIZ SİZİ ÇOK SEVİYORUM 5 N
Zalimsin!..
Seviyorum! feryâdıyle gök kubbeyi çınlatsam
Bilirim ki, kulak tıkar, duymazsın sesimi,
Sana varmak için ne meşakkatleri aşsam
Yine de lâkayt, gerersin ayrılık perdesini.
Ey zalim yâr, bilmem ki hiç umurunda mıyım?
Fark etmiyorsun ya; sayende ben yangınlardayım.
Şu fâni canım dese ki: ‘İnan, sana bağlıyım!’
Hiç acımadan kurşunlar, kesersin nefesimi!
Ahmet YANIT Şiirleri
Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet YANIT Şiirleri:
Seninim işte al, ne yaparsan yap,
İster, aşk pazarına götür, sat beni.
Bütün ömrüm zaten hazîn bir kitap,
Bir de aşk acısına, hadi kat beni.
Gönlümdeki sarayın sensin sahibi,
Sarhoşum sayende, divâne gibi.
Sînene sar da şu aciz bedeni,
Durma aşk denizine kaldır, at beni.
Sen yoksun yanımda bî-çareyim ben.
Gece-gündüz adını hecelerim ben.
Gözlerimin içine bakıp yeniden,
Bir sevda nârıyla sarıp, kuşat beni.
Sensizliğin acısı bir dağ, sırtımda,
Yokluğun bir kor, gece boyu koynumda.
Bir ihtiras var şimdi dudaklarımda,
Daha fazla bekletme, hadi tat beni.
Ahmet YANIT
İnce bir sızı var benliğimin ücralarında
Söylesene yâr! Nasıl unutsun bu gönül seni?
Senin yaktığın ateş dolaşır hücrelerimde
Söylesene yâr! Nasıl unutsun bu gönül seni?
Sensizlik her günümde keder, her anımda matem,
O nazlı hayâlin gözümü ilişiyor her dem,
“Ben unuttum.” demek bile hatırlamaktır madem,
Söylesene yâr! Nasıl unutsun bu gönül seni?
Şimdi “Meçhûl”e döndü, “Sevda” diyarımın adı,
Yüzümde tebessümün, inan, izi kalmadı,
Hâlâ damağımdayken o dudaklarının tadı,
Söylesene yâr! Nasıl unutsun bu gönül seni?
Hep sana çıkıyor, uğradığım bütün sokaklar,
Gecenin büyüsünde, mehtapta bile yüzün var,
Dilimde ayrılığa isyan, içimde volkanlar…
Söylesene yâr! Nasıl unutsun bu gönül seni?
Ahmet YANIT
Kurumuş bir gül gibi kaldım ortada,
Suya hasret kalıp, yananlardanım.
Bu ayrılık acısı girdi kanıma,
Şimdi bir meçhulde, yalnızlardanım.
Sensizlik sinemi yakıp duruyor,
Hiçbir çare bana merhem olmuyor,
Sen gittin; dünyama güneş doğmuyor,
Şimdi karanlıkla dost olanlardanım.
Yardan ayrı kalması zorumuş meğer,
Şu hasretten acısı yoğumuş meğer,
Sensiz her dakika yıla eşdeğer,
Şimdi vuslat için gün sayanlardanım.
Bilmem ne yaparsın yaban ellerde,
Ben berduş oldum şimdi sayende.
Ha bugün, ha yarın yâr gelecek diye,
O tozlu yollara bakanlardanım.
Sensizken bıkıyorum ben yaşamaktan;
Kendi mezarını kendi kazanlardanım.
Sevenini acımadan ateşe atan,
Bir zalime şiir yazanlardanım.
Ahmet YANIT