Zamanın Ötesi̇nde
Hakedilmemiş bir yaşam mı?
Yoksa bahşedileni yaşamak mı?
Baharı bekleyen kaç ömür var?
Güneşi bekleyen kaç ten?
İlmik ilmik yüreklerde boğuldu.
Sevgisizlik yumağı.
Umarsız geçen bir an.
Eşikte bekliyor bizi.
Katledilirken zaman acımasızca.
Kan damlıyor acının elleri.
Etleri çürürken insanlığın.
Kokuşmuş sokaklarda çığlık çığlık.
Gözlerde yok olan girdap.
Sonsuz matemde yok oluş.
Meydanlarda anıt gibi
Geçmiş zaman simgeleri.
Kızılca kıyamet yakarışta
Mumyalanmış sevgiler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kırk Yaş Şiiri
Yaşım kırk oldu, hayatı yarıladım, belki de.
Ya da tamamladım mı ki acaba?düşündüm de.
Yaşayıp gidiyoruz bizler, hızlı bir şekilde.
Kırk yaşında Kemal'e erer bak, olgun insanlar.
Yaşadık, üzüldük, sevindik, güldük, bu hayatta.
Doğduk, büyüdük, geliştik, yazdık, edebiyatta.
Başarılı olduk ya, olmadık, maneviyatta.
Kırk yaşında filozof olur bak, olgun insanlar.
Aşklar yaşadım, üzüldüm de, ağladım da bazen.
Gördüm ki,terk edildim,terk ettim, böyle bu düzen.
Sevdalar da, ya çok üzülen oldum, ya çok üzen.
Kırk yaşta, hayat felsefesini, çözer insanlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Babam
Babam, ilk sende gördüm, ben mertliği.
Gördüm, adamlığı ve erkekliği.
Sakinliği ve bazen de sertliği.
Oy baba, bırakıp ta gittin bizi.
Gölgen bile yeterdi, üstümüzde.
Sözün çınlardı, kulaklarımızda.
Sen hep içimizdesin, hüznümüzde
Ah baba, bırakıp ta gittin bizi.
Sıcak sohbetini, çok arar oldum.
Gelir misin diye, hep bakar oldum.
Ardından sadakalar, verir oldum.
Ah baba, bırakıp ta gittin bizi.
Baba bir dağ gibi, ata gibiymiş.
Yokluğu gidince, anlaşılırmış.
Ölünce insanlar, yalnızlaşırmış.
Oy baba, bırakıp da gittin bizi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ayrılık
Yorgun ve kırgın bir sevdaydı yaşananlar.
İkimizde yıprandık bir zamanlar.
Bir dönüşü yoktu, bu ayrılığın.
Sırdaşıydık, belki de yalnızlığın.
İki deli yürek, iki yorgun aşık.
Saramadı, belli ki, bizi de sarmaşık.
İki ayrı yol çizdi, bak, kader bize.
Biri ince uzun, belki, biri de karmaşık.
Sevda yorgunuyum, bu kayıp yollarda.
Aşk vurgunuyum, hep bu kayıp yıllarda.
İçimde, taze bahar dalları, yeşerdi yine.
Gönlüm, yeni bir aşka, aş erdi yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
