Güncel Osmanlı Türkçesi terimleri sözlüğümüzde Ahilik terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Ahilik nedir? Ahilik ne demek? Ahilik hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Ahilik Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Ahilik:
Anadolu'da sosyal dayanışmayı amaçlayan esnaf, zanaat gibi çalışma kollarını içine alan ocak.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Ahilik:
Selçuklular ile Osmanlılar döneminde Anadolu'da kurulan esnaf ve zanaatkâr loncalarının öncüsü sayılan sosyal örgütlenme.
Şehirlerde oturan esnafın aralarında birleşerek kurdukları dini ve ekonomik özellikte bir teşkilattır. "ahi" kelimesi "kardeş" anlamına gelir. Ahiler, esnaf, tüccar ve diğer sahalardaki meslek grupları örgütlenmelerini sağlamış, böylece yerleşim merkezlerinde sosyal ve ekonomik düzenin kurulması yanında kültürün de gelişmesini sağlamıştır. Ustalığı tamamlayan kişiye Şet Töreni düzenlenir. Ahi babadan aldığı izine Destur denir. Ahilik eğitimde çırağın ahlâki eğitimine de çok önem verilirdi.
Ahilik teşkilatının kurucusu, Ahi Evran'dır. Aslı adı Şeyh Mahmut Nasuriddin'dir.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Ahilik:
Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde Anadolu’da kurulan ve gelişen dinî ve toplumsal yönü olan bir esnaf teşkilatı. Kurucusu Ahi Evran (ö.1262, 1300 veya 1317)’dır.
O, dericilerin piri ve otuz iki çeşit esnaf ve zanaatkâr grubunun lideri olarak tanınmaktadır. Aynı zamanda bir ilim ve fikir adamıdır. Ahilik teşkilatının temel yapısını, yiğitlik ve cömertlik başta olmak üzere tüm yüksek değerleri kendisinde toplamayı amaç edinen ve bu değerlerden taviz vermeyen zanaatkâr gençler oluşturur. Ahilik, temel ilkelerini İslam tasavvufundaki fütüvvet ahlakından aldığı için ahiliğe “Fütüvvet Teşkilatı” da denir. “Selçuklular ve ilk Osmanlılar zamanında Ahilik din ile zanaatı birleştirmek suretiyle çok kuvvetli bir hareket hâline gelmişti.” (M. Kaplan)
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri
Ahkam Defteri: Osmanlılarda yasa, yargı ve tüzük niteliğinde olan kararların yazıldığı defter.
Alemdar: Bayraktar. Bir birliğin bayrağını ve sancağını taşıyan asker.
Altı Vergi: Duyun-u Umumiye'ye verilmiş altı vergi: İpek, Tütün, Balık avı, tuz, içki ve damga pulu
Amire: Devlete ait olan, resmi, tersane-i amire.
Anasır: Osmanlı Devleti'nde yaşayan çeşitli etnik unsurlar
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü