Güncel Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık terimleri sözlüğümüzde Deizm (İlahçılık) terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Deizm (İlahçılık) nedir? Deizm (İlahçılık) ne demek? Deizm (İlahçılık) hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Deizm (İlahçılık) Terimi Hakkında Bilgiler
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Deizm (İlahçılık):
Tanrının varlığını kabul etmekle birlikte tanrının evreni yarattıktan sonra kendi yasasına göre işlemek üzere tek başına bıraktığını söyleyen öğretidir.
Deizm, dünyayı akla dayanarak açıklamayı amaçlayan aydınlanma çağının (18 .yy.) Tanrı anlayışıdır ve Tanrı'yı akla dayanarak açıklamak ister.
Tanrı'nın varlığını kanıtlamak için mucizelere, vahiylere ihtiyaç yoktur.
Deizme göre, Tanrı dünyayı bir kere yaratmıştır, ondan sonra dünyaya müdahale etmesi akla aykırıdır ve bu kabul edilemez.
Benzer Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimleri
Din Felsefesi: Dinin temel iddiaları hakkında akli,tarafsız,kapsamlı,tutarlı ve eleştirici bir tarzda düşünmek.
Diyalektik: 1. Genel olarak değişimi simgeler. Akıl, mantık olarak da kullanılır.
2. Bir kavramdan öteki kavrama çelişmeleri ortadan kaldırarak ilerleme yolu. Düşünce ortadan kaldırılarak ilerleme yolu. Düşüncenin ve varlığın çelişmelerle değişip ilerleyerek gelişmesi ve yeni gerçeklerin ortaya çıkması. Hegel'e göre düşüncenin tez - antitez - sentez aşamalarından geçerek gelişmesi.
a. Sokrates'te doğruya varmak, kavramları açıklığa kavuşturmak, bunları tanımlayabilmek için karşıtlıklar içinde ilerleyen karşılıklı konuşma yöntemi.
b. Platon'da kesin bilgiye ulaşmak için izlenen yol.
c. Aristoteles'te bir kıyas çeşidi.
d. Kant'ta aklın mutlak olana ulaşmak isterken zorunlu olarak içine düştüğü çelişmeler.
3. Bir kavramdan diğerine, çelişmeleri ortadan kaldırarak ilerleyen düşünme yolu. (Sokrates ve Platon'da, bir kavramı belirlemek için karşılıklı konuşularak verilen tanımlar arasındaki çelişkileri kaldırıp kavramın özüne varmak, felsefe yapmaktır. Aristoteles'te, olası ve genel öncüllerden kalkarak yapılan kıyas çeşidi olup zihin jimnastiği yapmaya yarar. Bilimsel sonuçlara ulaştırmaz.)
Dogmatizm: 1- İnsan zihninin varlık hakkında doğru ve kesin bilgi edinebileceğini öne süren yaklaşım.
2- İlkeleri ve öğretileri sorgulamadan kabul etme.Eleştirinin olmama durumu.
3- Herhangi bir görüşü, eleştiri yapmadan kabul eden tutum. Doğru bilginin varlığını ve genel geçerliliğini kayıtsız şartsız kabul eden görüş. Düşüncenin bağımsızlığını ortadan kaldıran her türlü düşünce davranışı.
Doğruluk: Bir düşüncenin düşünceye konu olan nesnesi ile örtüşmesidir,ona uygunluğunu ifade eder.
Duyumculuk (Sensualizm): 1. Beş duyunun verilerini doğru kabul eden görüş. Duyu algılarının dışındaki bilgi kaynaklarını reddeden bu görüş, zihnin soyutlama gücüyle elde ettiği kavramların bilgi olduğunu da reddeder. Temsilcileri: George Berkeley, Condillac
2. Her türlü bilginin kaynağı olarak duyuları gösteren öğretidir.
3. Genel olarak, tüm bilgilerimizin duyumlardan türediğini; bütün zihin hallerinin, tüm bilinç içeriklerinin çağrışım yoluyla duyumdan türediğini savunan öğretidir.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimleri Sözlüğü