Güncel Türkçe-Dil Bilgisi terimleri sözlüğümüzde Dil terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Dil nedir? Dil ne demek? Dil hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Dil Terimi Hakkında Bilgiler
Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Dil:
İnsanlar arasında anlaşmayı sağlayan ses ve işaretlerin tümüne dil denir. Türkçe, Almanca, İngilizce, Fransızca, Çince gibi.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Dil:
1- İletişim ve düşünmede kullanılan semboller dizisi.
2- Duygu ve düşünceleri yapay işaretlerle anlatmaya yarayan bir dizgedir (sistemdir).
Tarih Terimi Olarak Dil:
1- Yakalanan, tutsak edilen düşmandan, konuşturularak alınan bilgi.
2- Gönül.
Dil ve Anlatım Terimi Olarak Dil:
İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan, zeban.
Diksiyon ve Hitabet Terimi Olarak Dil:
İnsanlar arasında karşılıklı haberleşme aracı olarak kullanılan; duygu, düşünce ve isteklerin ses, şekil ve anlam bakımından her toplumun kendi değer yargılarına göre biçimlenmiş ortak kurallarının yardımı ile başkalarına aktarılmasını sağlayan, seslerden örülü çok yönlü ve gelişmiş bir sistem. Türkçe, Almanca, Çince, İngilizce, Japonca gibi.
Konuşma sırasında duyguların, düşüncelerin tam ve doğru olarak iletilebilmesi için telaffuz ve üsluba dikkat etmek gereklidir.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Dil:
İnsanlar arasında fikirleri, duyguları konuşarak yada yazarak anlatmaya yarayan sözler.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Dil:
İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan.
Arıcılık Terimi Olarak Dil:
Hortumun ince kıllarla kaplı uzantısı.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri
Açık Hece: Bir ünlüyle biten veya bir tek ünlüden oluşan ve ünlüsü kısa olan hece. A-ra-ba, ba-ba gibi.
Kapalı Hece: Ünlü+ünsüz, ünsüz+ünlü+ünsüz ve sonu ünsüz yapısında olan veya sonu çift ünsüzle biten hece: iz, iş, in, ip gibi.
Kısa Hece: Yalnızca ünlü veya ünsüz +ünlü kuruluşunda olan hece; ünlüsü kısa olan hece: o-lu-şum, ki-şi, bi-ze gibi.
Bağlayıcı Ünlü: 1. Ünsüzle biten kelime kök ve gövdelerine ünsüz ile başlayan eklerin getirilmesi sırasında kullanılan ve kök ile eki birbirine bağlama görevi yüklenmiş olan ünlü: el-i-m, kol-u-m
2. Kökler ve ekler her zaman doğrudan doğruya birleşemez. Birleşemeyen unsurların arasına "ı,i,u,ü" ünlülerinden birisi bağlayıcı ses olarak getirilir. Bu sese yardımcı ses, bu olaya da ünlü türemesi denir.
Bağlayıcı Ünsüz: 1. Ünlüyle biten kelime kök ve gövdelerine ünlü ile başlayan bir ek eklendiğinde veya ünlüyle başlayan başka bir kelime ile birleştiğinde aradaki ses boşluğunu ve ünlü çatışmasını önlemek için kullanılan ünsüz, koruyucu ünsüz: anla-y-an, dinle-y-en gibi.
2. Ünlüyle biten sözcükler, ünlüyle başlayan bir ek aldıklarında, iki ünlünün yan yana gelmesini önlemek amacıyla araya n, s, ş, y ünsüzlerinden birini alır. Buna kaynaşma, bu harflere de kaynaştırma harfi denir.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü