Güncel Tarih terimleri sözlüğümüzde Jön Türkler (Genç Osmanlılar) terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Jön Türkler (Genç Osmanlılar) nedir? Jön Türkler (Genç Osmanlılar) ne demek? Jön Türkler (Genç Osmanlılar) hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Jön Türkler (Genç Osmanlılar) Terimi Hakkında Bilgiler
Tarih Terimi Olarak Jön Türkler (Genç Osmanlılar):
II. Mahmut zamanında kurulan Harbiye ve Tıbbıye gibi batı tarzında eğitim veren kurumlardan yetişenlerin oluşturduğu Osmanlı aydınlarıdır. Batıya hayranlık duyan bu kesim, devletin dağılmasını önlemek amacıyla tüm Osmanlı halkını "Osmanlı Ulusu" adıyla birleştirmeye çalıştılar. 1876 yılında iki hükümet darbesi düzenleyerek önce Abdülaziz'i tahttan indirip yerine V. Murat'ı daha sonra da V. Murat'ı da tahttan indirip yerine II. Abdülhamit'i tahta çıkardılar. II. Abdülhamit'e Kanun-i Esasiyi kabul ettirerek Meşrutiyet Dönemi'ni başlattılar. II. Ab-dülhamit 93 Harbinde alınan yenilgiyi bahane ederek Meşrutiyet'e son verince pek çoğu yurt dışına kaçtı ve böylece Genç Osmanlılar Cemiyeti dağılmış oldu. İttihat ve Terakki Cemiyeti bu cemiyetin olmamasından doğan boşluğu doldurmuştur.
Benzer Tarih Terimleri
Jurnal: Bir kimseyle ilgili olarak, yetkililere gizlice verilen kötüleme yazısı ya da sözlü bilgidir. II. Abdülhamit Dönemi'nde çok kullanılan bir yöntem olmuştur.
Jüllien Takvimi: Roma imparatoru Julius Caesair'ın MÖ:46 yılında, Mısır'dan alıp düzenlediği 365 günlük güneş yılı takvimidir. Bu takvim 12 aya bölünmüş ve ay ay adları olarak da Roma'nın tanrılarının, devlet adamlarının, kumandanlarının adları kullanılmıştır.
Kabartma (Rölyef): 1-Taş, alçı, ahşap, gibi işlenebilir yüzeylerde oyuk ve kabarık betimlemelerle oluşturulan yapıttır.
2-Binalarda, sütunlarda, mezar taşlarında, lahitlerde vs. çıkıntı şeklindeki resmedilmiş eserler.
Kâbe: Allah'ın Evi. Arabistan'ın Mekke kentinde bulunan ve Müslümanların hacı olabilmek için, belli kurallara uyarak tavaf etmelerigereken kutsal yapı.
Kadı: 1. Osmanlı Devleti'nde Tanzimat Dönemi'ne kadar her türlü davaya, Tanzimattan Cumhuriyet'in ilk yıllarına değin geçen sürede ise yalnızca evlenme, boşanma, nafaka ve miras davalarına bakan mahkemelerin başkanlarına verilen addır.
2. Kazaların sivil yönetiminden sorumlu olan ve aynı zamanda yargıçlık da yapan görevli.
3. Şeriat hükümlerini uygulayan hâkim.
4. Mahkemelerde hakimlik ve yargıçlık görevini yapan ve aynı zamanda kazaları da yöneten kişidir.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Tarih Terimleri Sözlüğü