Güncel Osmanlı Türkçesi terimleri sözlüğümüzde Külliye terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Külliye nedir? Külliye ne demek? Külliye hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Külliye Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Külliye:
Medrese, hamam, imaret, şifahane ve çarşı gibi ek yapıları ile birlikte inşa edilen cami.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane gibi çeşitli yapıların bütünü.
Tarih Terimi Olarak Külliye:
Bir camiyi merkez alan imaret, kitaplık, medrese, çarşı, hamam, sebil, hastane, han gibi birimleri içeren yapı topluluğu.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.
Arkeoloji Terimi Olarak Külliye:
Değişik işlevli yapılardan meydana gelen yapılar topluluğuna verilen ad.
Turizm ve Otelcilik Terimi Olarak Külliye:
Bir camiin etrafında cami ile birlikte yapılmış medrese, imaret, sebil, kütüphane, hastane gibi yapıların tümü.
Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimi Olarak Külliye:
Osmanlı zamanında Araplardaki bazı medreselere üniversite kelimesinin karşılığı verilen bir isim.
Sanat Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş imaret, hamam, kitaplık, medrese, şifahane, çarşı, sebil vb. yapıların tümü.
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri
Künk: Su nakli için isale hatlarında kullanılan pişmiş toprak tada çimentodan yapılmış boru. Osmanlılar döneminde toprak künkler kullanılır ve şebekeden su kaybını azaltmak için iç yüzeyleri sırla kaplanırdı.
Kürkçübaşı: Padişahın kürklerini muhafaza etmekle görevli kişi.
Lağımcı: Düşman kalelerini feth etmek için tünel kazıp, içine barut koyarak patlatan ve kale duvarlarının yıkılmasını sağlayan asker sınıfı. Su yollarının inşaatında su galerilerinin açılması işlerindede çalıştırılmışlardır.
Lökün: Zeytinyağı ile kireç karışımından dövülerek yapılan bir çeşit sızdırmazlık macunu.( Çeşme musluklarının takılmasında ve su künklerinin birleşme yerlerinde suyun sızmaması için kullanılan macun)
Mahlas: Eskiden bir şiirin son beytinde kullanılması adet olan, şairlerin kullandığı takma ad.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü