Güncel Sanat terimleri sözlüğümüzde Külliye terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Külliye nedir? Külliye ne demek? Külliye hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Külliye Terimi Hakkında Bilgiler
Sanat Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş imaret, hamam, kitaplık, medrese, şifahane, çarşı, sebil vb. yapıların tümü.
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Külliye:
Medrese, hamam, imaret, şifahane ve çarşı gibi ek yapıları ile birlikte inşa edilen cami.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane gibi çeşitli yapıların bütünü.
Tarih Terimi Olarak Külliye:
Bir camiyi merkez alan imaret, kitaplık, medrese, çarşı, hamam, sebil, hastane, han gibi birimleri içeren yapı topluluğu.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.
Arkeoloji Terimi Olarak Külliye:
Değişik işlevli yapılardan meydana gelen yapılar topluluğuna verilen ad.
Turizm ve Otelcilik Terimi Olarak Külliye:
Bir camiin etrafında cami ile birlikte yapılmış medrese, imaret, sebil, kütüphane, hastane gibi yapıların tümü.
Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimi Olarak Külliye:
Osmanlı zamanında Araplardaki bazı medreselere üniversite kelimesinin karşılığı verilen bir isim.
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.
Benzer Sanat Terimleri
Küfeki Taşı: Basınç altında kaynaşmış kum taneciklerinden oluşmuş, işlenmesi nispeten kolay olan ve su geçirmeyen bir taş cinsi.
Kümbet: Gömme bölümü, gövde (ziyaret) bölümü ve kubbesinin üstünde külahı bulunan mezar anıtları için kullanılan sanat tarihi deyimi (Farsça=kubbe). Koni, piramit biçiminde damı olan, yuvarlak veya köşeli yapı.
Künk: Su nakli için isale hatlarında kullanılan pişmiş toprak ya da çimentodan yapılmış boru, büz. Osmanlılar döneminde toprak künkler kullanılır ve şebekeden su kaybını azaltmak için iç yüzeyleri sırla kaplanırdı.
Mağrip Üslubu: İspanya ve Kuzey Afrika'nın İslam sanatı üslubuna verilen genel ad.
Malakâri: Yapıların daha çok iç yüzeylerinde kullanılan ve yüzeysel alçı kabartmanın renklendirilmesi ile elde edilen bir süsleme tekniği.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Sanat Terimleri Sözlüğü