Eğitim Sitesi

Ritim Nedir? Ritim Hakkında Kısaca Bilgi

Güncel Edebiyat terimleri sözlüğümüzde Ritim terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Ritim nedir? Ritim ne demek? Ritim hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.

Ritim Terimi Hakkında Bilgiler

Edebiyat Terimi Olarak Ritim:

1- Şiirde, hecelerdeki vurgu, uzunluk, kısalık, kalınlık, incelik, yükseklik gibi ses özelliklerinin ve duraklarının düzenli bir şekilde tekrarlanmasından doğan uyum.

2- Şiirde hecelerin vurgu, uzunluk, yükseklik gibi ses özelliklerinin, durakların düzenli biçimde yinelenmesinden doğan ses uyarlığı.


Müzik-Dans Terimi Olarak Ritim:

Seslerin belirli bir süre içerisinde ahenkli ve düzenli sıralanmasını sağlayan unsurdur. En geniş anlamıyla, müziğin zaman içinde akışına denir. Tartım. Güçlü ve güçsüz vuruşların düzenli aralıklarla yinelenmesi. Bu yinelenmenin bir kalıp halindeki oluşumu, ölçüyü yaratır.

Ritim aslında sadece müziğe has bir şey değil, doğada ve evrende var olan bir olgudur. Kalp atışı, gece ve gündüzün hiç durmadan birbirini izlemesi, nefes alış-verişi buna örnektir. Müzikte ise, vuruşlar bir araya geldiğinde gruplanır, vurgu aldığı vuruşa göre, ikili ya da üçlü gruplar oluşturur.

Müzikte Basit Ritimler
Örnek : 2/4 , 3/4 , 4/4 (C) şeklinde gösterilirler.

Müzikte Bileşik Ritimler;Basit Ritimlerin birbirine eklenmesiyle oluşurlar.
Örnek: 5/8 , 6/8 , 7/8 , 8/8 , 9/8


Beden Eğitimi ve Spor Terimi Olarak Ritim:

Zamanlama ve zamanlama içerisinde doğru olanı yapma. Uyum.


Yapı-Dekorasyon Terimi Olarak Ritim:

Bir desenin, dokunun veya rengin, mekanın birden fazla köşesinde kullanılmasını ifade eder.


Dil ve Anlatım Terimi Olarak Ritim:

Şiirde hecelerin vurgu, uzunluk, yükseklik gibi ses özelliklerinin, durakların düzenli bir biçimde yinelenmesinden doğan ses uyarlığı.


Tiyatro Terimi Olarak Ritim:

Olayların düzenli aralıklar tekrarlanması niteliği.


Benzer Edebiyat Terimleri

Rondelet: Yedi mısralı ek bendden meydana gelen Fransız nazım şekli.

Rücû: Divan edebiyatı sanatlarından. Bir düşünceyi daha güçlü hale getirmek için, söylenen sözden vazgeçer gibi davranılır. Espri, üzüntü, sevinç, dehşet, hayret durumlarında ifadeyi daha güçlü ve canlı kılmak için kullanılır. Vazgeçme döngü halinde de yapılabilir. Örnek:

Eder isyanıma gönlümde nedâmegalebe
Neyleyeyim yüz bulamam ye's ile afvime talebe
Ne dedim? Tövbeler olsun, bu dafi'i şerdir
Benim özrüm günehimden iki kat beterdir
Nûr-i rahmet niye güldürmeye rûy-i siyehim
Tanrının mağfiretinden de büyük mü günehim?
Şinasi

Sadr: Bir beyitte birinci mısranın ilk parçası ile nesirde cümlenin ilk parçası.

Sagu: İslamiyet öncesi Türk edebiyatında ölen kimselerin arkasından söylenen ağıt ve şiirler. Sevilen, sayılan özellikle gösterdiği kahramanlıklarla tanınmış kimselerin ölümü üzerine ozanlar tarafından, yuğ adı verilen cenaze törenlerinde okunur, ölen kişinin yiğitliği, iyiliği, cömertliği, faziletleri dile getirilirdi.

Sakiname: Sakiye (içki sunana) seslenmek yoluyla içkiyi (çokluk şarabı) ve içki meclislerini, adetlerini, içkiyle alakalı bütün düşünce, duygu ve kavramı bazan tasavvufi, bazan da dünyevi işleyen şiirler. Mesnevi şeklinde yazılır. Terkib-i bend, terc-i bend veya kaside şeklinde de görülür.

Terimler Sözlüğü Ana Sayfa

Online Edebiyat Terimleri Sözlüğü