Güncel Sanat terimleri sözlüğümüzde Sebil terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Sebil nedir? Sebil ne demek? Sebil hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Sebil Terimi Hakkında Bilgiler
Sanat Terimi Olarak Sebil:
Cadde ya da sokak kenarlarında yoldan geçenlerin su içmesi için yapılmış hayır yapıları. Sebillerin çeşmelerden farkı bir su sağlama sistemine bağlı olmamalarıdır. Daire ya da çokgen plan kuruluşları ile sebiller bir iç mekâna sahiptirler ve bu mekân dışarıya üzerinde küçük pencere açıklıkları bulunan madeni şebekelerle açılır. Sebiller bir külliyenin parçası olabileceği gibi bağımsız olarakta inşaa edilmişlerdir. Özellikle 18. Yüzyıldan sonra İstanbul'da çok sayıda sebil inşaa edilmiştir.
Tarih Terimi Olarak Sebil:
Hayır için yaptırılmış, parasız olarak su alınan içilen çeşme.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Sebil:
Karşılık beklemeden hayır için dağıtılan içme suyu.
Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Sebil:
Arapça, yol anlamına gelir. Hayır ve sevab ümidi ile parasız su dağıtılan, etrafı parmaklıklı ve çoğunlukla kubbe ile örtülü olan binalara, sebil veya sebilhane denir.
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Sebil:
Kutsal günlerde karşılık beklemeden hayır işin dağıtılan içme suyu. Genellikle camilere bitişik özel bir biçimde yapılmış, karşılık beklemeden hayır işin içme suyu dağıtılan taş yapı, sebilhane. Halk ağzında meyan kökü şerbetini bir hayır için dağıtma.
Benzer Sanat Terimleri
Su Kemeri: Su borularının basınca dayanıklı yapılamadığı dönemlerde kentin su ihtiyacını sağlayan suyolunun hep aynı yükseklikte ve çok az eğimli biçimde yapılması gerekirdi. Bu amaçla vadilerin aşılması gerektiğinde kemer dizilerince taşınan suyolları inşaa edilmiştir. Köprüye benzeyen bu yapılara su kemeri adı verilir. İlk su kemerleri Antik Roma döneminde yapılmıştır.
Su Terazisi: Şehre getirilen suyun havalandırılıp basınç kazandırılarak kamusal yapılara dağıtılması için inşaa edilmiş çoğunlukla kare planlı küçük kulelere "Su Terazisi" denir.
Hamam: Kamusal nitelikte yıkanma yapısı veya mekânı. Özel olarak ısıtılan sıcak suyu ile gerçek anlamda ilk hamam yapıları Romalılar döneminde inşa edilmiştir. Ancak Roma hamamları sadece yıkanma yapıları değil, aynı zamanda birer toplumsal merkezdir. Geç Antik Çağ'da yaklaşık M.S. 5. Yüzyılda genel ekonomik çöküşle birlikte hamamlarda ortadan kalkmıştır. Daha sonraları Bizans Döneminde yapılan hamam yapıları ne boyut ne de mimari önem açısından Roma hamamları ile kıyaslanamazlar. Hamamın yeniden önemli bir yapı haline gelişi Anadolu Selçuklu özellikle de Osmanlılar zamanında olmuştur. Türk toplumunda hamam gerçek fonksiyonuna çekilmiş olarak karşımıza çıkar. İslam inancında temizliğe verilen önem nedeniyle böyle kamusal yıkanma yapıları Türk toplumunda olabildiğince yaygınlaşmıştır. Türk mimarisinde hamam yapıları başlıca şu bölümlerden oluşmaktadır: Soyunmalık (Camekân), Ilıklık, Sıcaklık, Halvet, Külhan.
Pagoda: Hint, Çin ve Japon mimarilerinde budizm inancı ile bağlantılı olarak ortaya çıkan çokgen ya da kare planlı bir tür kule.
Rotonda: Dairesel planlı her tür Roma yapısının genel adı. Erken Hristiyanlık döneminde bir kilise tipi içinde kulanılmıştır.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Sanat Terimleri Sözlüğü