Eğitim Sitesi

Ünsüz Benzeşmesi Nedir? Ünsüz Benzeşmesi Hakkında Kısaca Bilgi

Güncel Türkçe-Dil Bilgisi terimleri sözlüğümüzde Ünsüz Benzeşmesi terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Ünsüz Benzeşmesi nedir? Ünsüz Benzeşmesi ne demek? Ünsüz Benzeşmesi hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.

Ünsüz Benzeşmesi Terimi Hakkında Bilgiler

Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Ünsüz Benzeşmesi:

1. İç seste yan yana iki ünsüz bulunan yerlerde veya söyleniş bakımından aynı durumda bulunan komşu kelimelerin son ve ön sesleri arasında bazen iki ünsüzden birinin kendisine yakın boğumlanma niteliği taşıyan öteki tarafından büsbütün veya kısmen benzeştirilmesi olayı: kanbur > kambur, çenber > çember, Hatice > Hacca gibi.

2. Sert ünsüzle biten sözcüklerimize (f, h, s, ş, p, ç, t, k) "c, d, g" ünsüzleriyle başlayan bir ek ulandığında eklerin başındaki yumuşak ünsüzler sertleşerek "ç, t, k" ye dönüşür. Buna ünsüz benzeşmesi denir.


Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri

Bağlama: Bir kelimenin sonses ünsüzü ile ondan sonra gelen kelimenin önses ünlüsünü veya ünlü ile başlayan ilk hecesini birleştirerek tek bir hece halinde söyleme veya okuma.

Kelime Vurgusu: Tek heceli kelimelerde çoğunun, çok heceli, kelimelerde hecelerden birinin ötekilere göre daha yüksek ses tonuyla, daha baskılı olarak ve öteki hecelerden daha belirgin biçimde söylenmesi: Bir ka'yık, 'hemen, 'Ordu gibi.

Ton: 1. Okurken ya da konuşurken sesin duyguları belirtecek biçimde çıkmasına ton denir. Tonlama kulak eğitimine bağlıdır.

2. Sesli okurken, konuşurken ya da şarkı söylerken sesimizi zaman zaman alçaltır, yükseltiriz. Yerine göre sesimiz incelir, kalınlaşır; sert ya da yumuşak çıkar. Bu yolla sese bir duygu değeri katarız. Buna tonlama denir.

3. Anlatıma düşünce, duygu, coşku, yumuşaklık, sertlik vb. özellikler kazandırmak amacıyla sesin alçalıp yükseltilmesine ve sese duyguların niteliğine uygun bir anlam kazandırılmasına tonlama diyoruz.

Kelime Türü: Yapıları, görevleri ve nitelikleri bakımından, kelimelerin cümle içindeki işleyişlerine göre ayrıldıkları her bir bölüğü. Türkçede sekiz kelime türü vardır: 1. ad, 2. sıfat, 3. zamir, 4. zarf, 5. edat, 6. bağlaç, 7. ünlem, 8. fiil. Bunlar genel bir sınıflandırmada ilk yedisi varlık ve nesnelerle ilgili ad, sekizincisi de oluş ve kılış gösteren fiil olmak üzere iki ana türde toplanabilir.

Tür Adı: Aynı türden olan varlıklara soyut kavramlara verilen genel ad: ağaç, ateş, çiçek vb.

Terimler Sözlüğü Ana Sayfa

Online Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü